Twarze

W latach 1918-20, mieszkając w Warszawie współpracował z łódzką grupą żydowskich artystów Jung Idysz; w 1919 powstał zainspirowany sztuką El Greca cykl malarski, noszący cechy ekstatycznego ekspresjonizmu. W 1920 wyjechał do Berlina, gdzie związał się z kręgiem artystów skupionych wokół grupy Die Aktion, następnie do Düsseldorfu, gdzie został członkiem grupy Das Junge Rheinland. Odszedł w tym okresie od postawy ekspresjonistycznej. Pod wpływem kubizmu i konstruktywizmu tworzył przestylizowane kompozycje figuralne nie rezygnując z narracyjnych wątków; zgodnie z estetyką wczesnego kubizmu ujmował przedmiot jednocześnie z kilku punktów widzenia. W 1933 Adler przeniósł się do Paryża, zaś w okresie 1935-36 przebywał w Polsce. W 1943 osiedlił się w Londynie. Prezentowany obraz skupia w sobie cechy stylistyczne wypracowane we wcześniejszych okresach i jest przykładem doskonałego wyczucia formy i materii malarskiej.