Przedmioty osobne III, 2006 r.

„W Tarasinowych obrazach przestrzeń, gdzieniegdzie pulsująca światłem, przesycona jest potencjalną energią. Za chwilę w na poły przezroczystej, wibrującej, zagęszczonej przestrzeni rozegra się spektakl narodzin nowych form. Formy pośrednie, pomiędzy pustką a rzeczą, nasycone są potencjalnym bytem. A przecież w naszym codziennym postrzeganiu rzeczywistości bycie i niebycie, materia i pustka, pełnia i próżnia to dwie skrajne odrębności”.

– IZABELA MIZERSKA

Zaprezentowana praca pochodzi z późnego okresu twórczości Jana Tarasina. W dorobku artysty widać silne tendencje do kontrastowania malowanych znaków z tłem płócien. Nieraz przypominają one graficzny zapis czarnych kształtów, przywodzących na myśl litery tajemniczego pisma. Kształty, które można znaleźć na płótnach, są niezwykle zróżnicowane: z jednej strony przypominają formy
organiczne, z drugiej natomiast – litery, piktogramy, łuki, owale, kropki czy kreski. Repertuar ten układa się w wiele kombinacji i tworzy niezwykłe kompozycje. W efekcie można dostrzec stałą zasadę w sztuce Tarasina. To w rzeczy samej malowanie wciąż jednej idei: ukazywanie sprzecznych sił przy jednoczesnej zmienności, prezentowanie związku pomiędzy przestawionymi cząsteczkami.

Źródeł obranego kierunku i stylu Jana Tarasina można upatrywać w zetknięciu się z kulturą i sztuką Chin i Wietnamu na początku lat 60. W trakcie swojego kilkutygodniowego pobytu twórca zwiedził m.in. Pekin, Haiphong nad Zatoką Tonkińską oraz Hanoi. To właśnie w podroży, którą artysta odbył na początku swojej kariery, można doszukiwać się źródeł późniejszych fascynacji. Jan Tarasin podziwiał malarzy Dalekiego Wschodu za cechy, które były nieosiągalne dla Europejskich twórców m.in. „dyscyplinę wewnętrzną, umożliwiającą koncentrację na małej kartce papieru wiecznie żywej dawki energii” (Izabela Mizerska, Spotkanie z Tarasinem, red. Zbigniew Chlewiński, Jacek Czuryła, Marek Pietkiewicz, Płock 2007, s. 24).

Sam artysta wypowiadał się o wschodnich twórcach w następujący sposób: „Cenię ich za ich stosunek do natury, metodę pracy, dzięki której mogli się z nią identyfikować, doprowadzając do maksymalnej koncentracji nie tylko każdy ruch ręki, ale rytm oddechu, napięcie niemal każdego mięśnia, nerwu. Dzięki temu, być może, artysta może stać się na moment tym drgającym na wietrze liściem” (Tarasin, 22 X
2001 w: Izabela Mizerska, Spotkanie z Tarasinem, red. Zbigniew Chlewiński, Jacek Czuryła, Marek Pietkiewicz, Płock 2007, s.24)

W 1951 ukończył malarstwo w krakowskiej ASP w pracowni prof. Zbigniewa Pronaszki. Jako student zadebiutował na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w latach 1948-49. Od 1962 jest członkiem Grupy Krakowskiej. W 1974 podjął pracę pedagogiczną w warszawskiej ASP, a w latach 1987-90 był rektor tej uczelni. W 1984 otrzymał Nagrodę im. Jana Cybisa. W 1995 w warszawskiej Zachęcie miała miejsce monograficzna wystawa prac artysty.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.