olej na płótnie, 55,2 x 46,2 cm, sygnowany p.d. "J. Tarasin 74", na odwrocie (na płótnie) "JAN TARASIN/"PRZEDMIOTY"II/1974" i (na krośnie) nalepka Zakładu Stolarskiego B. Bączyka z Łodzi.
W 1951 r. ukończył ASP w Krakowie. Od 1962 r. należał do Grupy Krakowskiej. Od 1985 r. profesor ASP w Warszawie, a w latach 1987-1990 jej rektor. W końcu lat 50. wypracował własny styl i temat malarski, który później ewoluował. Były to kompozycje złożone z wielu różnych form zwanych przez samego artystę "przedmiotami" i tworzących wewnątrz obrazu różne układy. W kompozycjach tych ważną rolę odgrywa obok tła i rozplanowanych na nim form, również kolor. W 1959 r. Tarasin opublikował w "Przeglądzie Artystycznym" artykuł-traktat "O przedmiotach". W latach 70. przedmioty przekształciły się w znaki typu graficznego, zazwyczaj czarne, umieszczane na jasnych tłach. Do koloru powrócił w latach 90. "Obrazy artysty są od wielu lat rozmalowywaniem i dopełnianiem tej samej idei: ukazują ruch sprzecznych sił, ciągłą zmienność, przypadkowość obecnego stanu bytu. Artysta bada relacje sił elementarnych, buduje układy cząstek pozostających ze sobą w różnych związkach - na ogół w poziomych, przenikających się i nakładających się na siebie ciągach o nierównym zagęszczeniu. Cząstki te, rzuty "przedmiotów ogołoconych ze swych cech", jak mówi artysta, znaki, symbole, ślady rzeczy, istnieją w wielu odmianach; umieszczone w zmiennej przestrzeni reprezentują abstrakcyjne siły i konkretne przedmioty" (Zbigniew Taranienko).
Urodził się w Kaliszu. W latach 1946-1951 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowniach profesorów: Zbigniewa Radnickiego, Zbigniewa Pronaszki i Wacława Taranczewskiego, grafikę u profesorów Andrzeja Jurkiewicza i Konrada Strzednickiego. Jako student zadebiutował na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w 1948. W połowie lat 50-tych stworzył cykl litografii Nowa Huta i jej mieszkańcy, w którym przeciwstawił się oficjalnemu optymizmowi. Po 1956 r maluje obrazy niefiguratywne. Przestrzeń obrazu wypełniają wyodrębnione elementy - "przedmioty" umieszczane na płaszczyźnie lub w aluzyjnej przestrzeni. Zasadę tę utrzymuje w swojej twórczości. Zmieniają się tylko sposoby opracowania "przedmiotów". Od lat 70. "przedmioty" zmieniają się w ciemne znaki - quasi kaligrafię - na jasnym tle. W latach 90. artysta przywrócił swoim pracom kolor, dotyczy to tak znaków jak i tła.
Od 1964 roku prowadził działalność pedagogiczną, początkowo na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, później (od 1974 roku) na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie w latach 1987-1991 pełnił funkcję rektora. Od 1962 r. był członkiem Stowarzyszenia Artystycznego "Grupa Krakowska". Laureat wielu prestiżowych nagród, wyróżnień polskich i zagranicznych, m.in.: Nagrody Yomiuri na III Międzynarodowej Wystawie Młodych Plastyków w Tokio (1964); Nagrody Działu Polskiego na V Biennale di San Marino (1965); Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida za najlepszą wystawę w 1975 r. (1976); Nagrody im. Jana Cybisa (1984).
Zgłoszenia chęci kupna przyjmowane są od osób zalogowanych w Artinfo.pl
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
Uwaga - osoby nie pamiętające nazwy użytkownika i hasla mogą otrzymać przypomnienie na adres mailowy, użyty przy pierwszej rejestracji konta.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
W przypadku pytań, prosimy o kontakt z naszym biurem: 22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00) email: aukcje@artinfo.pl