Komplikacja, 1986 r.

Jan Tarasin traktował swoje obrazy jako intelektualne modele, w których plastyczne znaki stanowią wyraz harmonii i dysharmonii w świecie. Malowane przez artystę układy elementów w aluzyjnej przestrzeni nazywane były przez niego "przedmiotami". Ich formy stanowiły efekt końcowy wieloletniego procesu, polegającego na stopniowym redukowaniu i upraszczaniu zjawisk obserwowanych w naturze, aż do powstania endemicznego systemu znaków - przedmiotów i znaków - symboli. Tym, co grupuje syntetyczne formy na obrazach Tarasina, jest wewnętrzna logika kompozycji, będąca próbą odtworzenia mechanizmów, za pomocą których natura projektuje, kreuje i niszczy zjawiska. Choć dążność do abstrakcji w malarstwie Jana Tarasina pojawiła się już w drugiej połowie lat 50., prawdziwa przemiana zaszła w kolejnej dekadzie. W 1962 roku artysta wyjechał do Chin i Wietnamu. co skutkowało wieloletnią fascynacją dalekowschodnią kaligrafią. W 1966 roku Tarasin zaczyna tworzyć obrazy-kolaże pełne drobnych przedmiotów, takich jak liście, martwe żuczki, laleczki celuloidowe, które artysta zatapiał w gęstej masie. Mimo posiadania absolutnej autonomii, jego kompozycje nasuwają skojarzenie rzeczywistych pejzaży. Jak powiedział artysta: "W 1966 roku zaczynam odczuwać (...), że wiele spraw dla mnie bardzo ważnych i intrygujących moją ciekawość od dawna, ciągle wymyka się mojemu malarskiemu doświadczeniu i dopomina się o ich ujawnienie. Coraz ostrzej zacząłem odczuwać potrzebę nowych środków, zdolnych do wolnego od wszelkich formalnych ograniczeń ukazania nurtujących mnie spraw".

W 1951 r. ukończył malarstwo w krakowskiej ASP w pracowni prof. Zbigniewa Pronaszki. Jako student zadebiutował na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w latach 1948/49. Od 1962 r. jest członkiem Grupy Krakowskiej. W 1974 r. podjął pracę pedagogiczną w warszawskiej ASP, a w latach 1987-90 był rektor tej uczelni. W 1984 r. otrzymał Nagrodę im. Jana Cybisa. W 1995 r. w warszawskiej Zachęcie miała miejsce monograficzna wystawa prac artysty.

Podatki i opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.