Zmrok. Sad, 1900

STANISŁAWSKI Jan
Skończył studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim oraz w Instytucie Technologicznym w Petersburgu. Malarstwa początkowo uczył się w Klasie Rysunkowej W. Gersona w Warszawie, następnie w latach 1884-1885 w Paryżu u E. Carolusa-Durana. W Paryżu mieszkał do 1895r. W tym czasie sam doskonalił swój warsztat artystyczny oraz zaprzyjaźnił się z J. Chełmońskim. Odbył wiele podróży m.in. do Włoch, Hiszpanii, Austrii i Czech. W 1895r. przebywał w Berlinie i współpracował z W. Kossakiem przy realizacji panoramy "Przejście przez Berezynę". W 1897r. zamieszkał w Krakowie, gdzie wykładał malarstwo krajobrazowe w SSP. Wprowadził metodę studiów plenerowych, która dała początek rozwoju tego gatunku malarstwa w sztuce polskiej w początku XX w. Był współzałożycielem TAP "Sztuka". Był głównym przedstawicielem polskiego modernizmu. Malował małe, nastrojowe, syntetyczne pejzaże o szerokiej plamie barwnej. Grafiką zajmował się na marginesie malarskich zainteresowań. Był jednym z ilustratorów "Chimery", projektował plakaty. Wykonywał głównie litografie barwne, czasem drzeworyty.