Wieczór

WYSTAWIANY:
- Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie, 1933

Postać Jana Stanisławskiego, dużego człowieka malującego małe obrazy, została zapamiętana z kilku powodów. Dwa najważniejsze to rzeczone małe obrazy oraz jego rola w życiu kulturalnym Krakowa. Zaczynając od końca - twórca był silną osobowością, która odcisnęła piętno na wielu przedstawicielach kolejnych pokoleń. Jak wspominał jeden z uczniów - artysta, a zarazem utalentowany krytyk Marcin Samlicki, "Stanowiliśmy trzecią generację, i ostatnią, wylęgniętą i wypielęgnowaną przez Stanisławskiego. Stosunek nasz do Majstra był bardzo serdeczny. Żaden z profesorów, prócz Malczewskiego, nie umiał wzbudzić w sercach młodych adeptów sztuki takiej miłości ku sobie, co Stanisławski" (Z Janem Stanisławskim na pejzażu, "Pomorze", r. III, 1957, nr 11-12, s. 8). Pierwszym powodem były małe obrazy malarza. Wybrał mały format jako sposób pracy, mając świadomość, że właśnie tak będzie mógł konsekwentnie realizować swoje artystyczne założenia. Swoim studentom powiedział: "Najlepiej jest namalować obraz A LA PRIMA" (tamże, s. 8). Właśnie tak można by najprościej streścić owe założenia. Olejne "deseczki" Stanisławskiego tchną świeżością obserwacji przyrody i są świadectwem umiejętności widzenia świata natury ciągle na nowo. Płaskie plamy, falujące kształty i świeżość barw to charakterystyczne cechy twórczości malarza. W prezentowanej pracy zwraca uwagę nie tylko specyficzne światło, lecz także brawurowe odtworzenie odbicia drzewa w wodnej tafli.

Ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim oraz w Instytucie Technologicznym w Petersburgu. Malarstwa początkowo uczył się w Klasie Rysunkowej W. Gersona w Warszawie, następnie w latach 1884 - 1885 w Paryżu u E. Carolusa - Durana. Odbył wiele podróży artystycznych m. in. do Włoch, Hiszpanii, Austrii i Czech. W 1895 r. przebywał w Berlinie i współpracował z W. Kossakiem przy realizacji panoramy "Przejście przez Berezynę". W 1897 r. zamieszkał w Krakowie, gdzie wykładał malarstwo krajobrazowe w Szkole Sztuk Pięknych. Jako pedagog w pracowni pejzażowej wprowadził metodę studiów plenerowych, która dała początek rozwoju tego gatunku malarstwa w sztuce polskiej na początku XX w. Był współzałożycielem TAP "Sztuka". Malował przede wszystkim małe, nastrojowe, syntetyczne pejzaże o szerokiej plamie barwnej.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.