Topole, około 1901 r.

LITERATURA:
- Aleksandra Giełdoń-Paszek, Jan Stanisławski, Bielsko-Biała 2004
- Irena Jakimowicz, Pięć wieków grafiki polskiej, Muzeum Narodowe w Warszawie 1997, il. s. 97, kat. 538
- Polnische Graphik, katalog wystawy, Warszawa-Düsseldorf 1890-1916, Warszawa 1998, kat. 39, s. 90, il. s. 92. (il. s. 14)


Prezentowana litografia barwna reprodukowana była w 1901 roku w czasopiśmie "Chimera": "Litografia pięciobarwna Jana Stanisławskiego będzie może dla czytelników naszych pewną nowością. /.../ oryginalna litografia w kolorach, w ostatnich dopiero czasach zwróciła uwagę paru artystów polskich. Nie jest ona, jak chromolitografia, reprodukcją tylko faksymilową jakiegoś oryginału barwnego, lecz koncepcją odrębną, w której pomysł artysty wiąże się z góry z daną techniką, jako najodpowiedniejszą do jego urzeczywistnienia. Artysta sam rysuje na kamieniu, sam rozkłada i kombinuje kolory i kolej ich nakładania, a rola litografa sprowadza się jedynie do starannego odbijania gotowych płyt.
Do egzemplarzy wytwornych dodajemy litografię J. Stanisławskiego w dwóch odbiciach, na matowym szarym i na białym gładkim, mięsistym papierze. Zestawienie to zainteresuje niewątpliwie znawców i amatorów, pozwalając dopiero ocenić należycie ten niesłychanie intensywny poemat świateł i wszystkie jego subtelności." ("Chimera" 1901, T.1, z. 2. s. 365-366)

Artysta wykonał prezentowaną litografię w Zakładzie Artystycznym Aureliusza Pruszyńskiego w Krakowie, który udostępniał swój warsztat malarzom próbującym sił w technice litografii. W tej pięciobarwnej odbitce artysta powtórzył motyw swojego obrazu olejnego. Dla każdego koloru wykonał osobny rysunek na oddzielnym kamieniu, po zestawieniu ich w procesie odbijania powstał ostateczny efekt. Stanisławski, poszukując najwłaściwszego rozwiązania, próbował rozmaitych zestawień kolorystycznych i różnych papierów.

Ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim oraz w Instytucie Technologicznym w Petersburgu. Malarstwa początkowo uczył się w Klasie Rysunkowej W. Gersona w Warszawie, następnie w latach 1884 - 1885 w Paryżu u E. Carolusa - Durana. Odbył wiele podróży artystycznych m. in. do Włoch, Hiszpanii, Austrii i Czech. W 1895 r. przebywał w Berlinie i współpracował z W. Kossakiem przy realizacji panoramy "Przejście przez Berezynę". W 1897 r. zamieszkał w Krakowie, gdzie wykładał malarstwo krajobrazowe w Szkole Sztuk Pięknych. Jako pedagog w pracowni pejzażowej wprowadził metodę studiów plenerowych, która dała początek rozwoju tego gatunku malarstwa w sztuce polskiej na początku XX w. Był współzałożycielem TAP "Sztuka". Malował przede wszystkim małe, nastrojowe, syntetyczne pejzaże o szerokiej plamie barwnej.

OPŁATY I PODATKI:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.