Lebenstein et les siens - zestaw 8 litografii , 1972 r.

1) "Image domestique" („Obraz domowy” ) - („Kąpiąca się i satyr”) sygnowany i opisany ołówkiem wewnątrz kompozycji: ‘Lebenstein 81/100’
2) „Longchamps” ("sic!") sygnowany i opisany ołówkiem wewnątrz kompozycji: ‘Lebenstein 4/100’
3) „Strasbourg Saint-Denis” sygnowany i opisany ołówkiem wewnątrz kompozycji: ‘Lebenstein 44/100’
4) „Le balcon” (Balkon) sygnowany i opisany ołówkiem wewnątrz kompozycji: ‘Lebenstein 69/100’
5) „Double jeu” (Podwójna gra) sygnowany i opisany ołówkiem wewnątrz kompozycji: ‘Lebenstein 38/100’
6) „Les Siens” („Swoi”) sygnowany i opisany ołówkiem wewnątrz kompozycji: ‘Lebenstein 48/100’
7) „Weekend” sygnowany i opisany ołówkiem wewnątrz kompozycji: ‘Lebenstein 88/100’
8) „L'Apogée” (Apogeum) sygnowany i opisany ołówkiem wewnątrz kompozycji: ‘Lebenstein 9/100’

LITERATURA:
- Elverio Maurizi, Lebenstein et les siens, La Nuova Foglio s.p.a. Pollenca di Macerata 1972

Pierwszą okazją do zaprezentowania swoich prac szerszej publiczności była dla Jana Lebensteina Ogólnopolska wystawa młodej plastyki „Przeciw wojnie przeciw faszyzmowi” zorganizowana w 1955 roku w Warszawie, która przeszła do historii sztuki polskiej jako „Arsenał”. Była to prezentacja sztuki wyłamującej się z reguł socrealizmu, uważa się ją za jeden z symbolicznych początków „odwilży” w sztuce polskiej po czasach stalinizmu. Następnie kariera artysty rozwinęła się dość szybko. Od 1956 roku tworzył on „Figury hieratyczne” – wertykalne wizerunki ludzi wpisanych w siatkę papieru milimetrowego. Ich uproszczone kształty stały się punktem wyjścia do kompozycji, które przyniosły Lebensteinowi największe uznanie, to znaczy do „Figur osiowych”. Zaczęły one powstawać od końca lat 50. i wpisywały się w nurt, który nazywany jest malarstwem materii. Koniec tamtej dekady to również początek rozpoznawalności Lebensteina poza granicami Polski. W 1959 artysta wziął udział w Pierwszym Biennale Młodych w Paryżu, gdzie otrzymał Grand Prix de la Ville de Paris. Otworzyło to przed Lebensteinem nowe możliwości, jego wystawy indywidualne zorganizowały paryskie galerie prywatne, takie jak: Galerie Lacloche i Galerie Lambert, a w 1961 roku artysta wystawiał na monograficznej wystawie w Musée d’art Moderne de la Ville de Paris. Był to okres sukcesów młodego wówczas artysty, który w 1960 roku skończył trzydzieści lat.Obrazami Lebensteina, które doceniono przede wszystkim poza granicami Polski, były wspomniane „Figury osiowe”, czyli wertykalne, fakturowe kompozycje, z silnie zaznaczoną centralną osią. Grube warstwy farb tworzące pewnego rodzaju skorupę na powierzchni płótna korespondowały z popularnym w owym czasie w Paryżu malarstwem znanym jako taszyzm. Jednak od około 1962 roku, kiedy taszyzm powoli oddawał pole zyskującemu na popularności pop-artowi, Lebenstein poszedł w zupełnie innym kierunku. W jego sztuce zaczęły pojawiać się fantastyczne bestie, które miały pozostać tematem jego twórczości przez wiele kolejnych lat.Motywy postaci rodem ze snu, zwierzęco-ludzkich

Malarz i grafik. Studiował w warszawskiej ASP w pracowni Artura Nachta-Samborskiego. Debiutował na wystawie “Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi” w warszawskim Arsenale w 1955. W 1959 otrzymał Grand Prix na I Międzynarodowym Biennale Młodych w Paryżu za cykl obrazów figury osiowe. Od tego czasu mieszkał na stałe w Paryżu. W kolejnych latach tematy czerpał z literatury starożytnej, mitologii, Biblii. Stworzył cykl poświęcony wyobrażeniom prehistorycznych zwierząt. Związany był ze środowiskiem paryskiej “Kultury”, m. in. ilustrował wydawane tam opowiadania Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. W 1976 otrzymał Nagrodę Fundacji im. A. Jurzykowskiego z Nowego Jorku, a w 1987 otrzymał niezależną Nagrodę im. Jana Cybisa. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie i Poznaniu oraz w Museum of Modern Art w Nowym Jorku i Nationale d’Art Moderne w Paryżu.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.