DWIE GŁOWY,1924;

Studia rozpoczął na wydziale prawa Uniwersytetu Warszawskiego; następnie uczęszczał na prywatne kursy malarstwa Konrada Krzyżanowskiego. W latach 1923-1927 kontynuował naukę w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych w pracowniach  Tadeusza Pruszkowskiego i Władysława Skoczylasa. W 1925 założył z grupą uczniów Pruszkowskiego Bractwo św. Łukasza wzorowane na średniowiecznym cechu rzemieślniczym; od 1928 uczestniczył we wszystkich wystawach ugrupowania. W latach 1929-1937 pracował w macierzystej akademii jako asystent Pruszkowskiego; prowadził zajęcia z rysunku. W 1934 został członkiem Bloku Zawodowych Artystów Plastyków, przeciwstawiającego się dominacji koloryzmu w polskiej sztuce. Z Blokiem wystawiał w kraju i za granicą. Eksponował swe prace także w ramach prezentacji sztuki polskiej organizowanych przez Towarzystwo Szerzenia Sztuki Polskiej wśród Obcych. Uczestniczył w wystawach Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (1928, 1929, 1932) i Instytutu Propagandy Sztuki (1933, 1936) w Warszawie, oraz Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie (1930); wziął udział w Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu (1929) i XIX Międzynarodowym Biennale Sztuki w Wenecji (1934), pokazywał swe prace w Musée Roth w Genewie (1931), Brooklyn Museum w Nowym Jorku (1933), Galerii Trietiakowskiej w Moskwie (1933), Carnegie Institute w Pittsburghu (1934, 1938), w Monachium (1935), San Francisco (1936) i Amsterdamie (1936).