Portret mężczyzny, lata 30. XX w.

W latach 30. Cybis malował głównie - podążając szlakiem Paula Cézanne`a - kameralne martwe natury i pejzaże. Portrety z tego okresu są bardzo nieliczne, oprócz prezentowanego tutaj "Portretu mężczyzny" warto wymienić "Portret Ignacego Mościckiego" z 1935 roku ze zbiorów warszawskiego Muzeum Narodowego i nieliczne prace powstałe podczas pobytu w Paryżu. W prezentowanym obrazie uderza charakterystyczna dla Cybisa postimpresjonistyczna stylistyka. Płaski sposób malowania oraz migotliwy, szorstki układ plam kojarzyć się mogą z kompozycjami Bonnarda, które polski artysta podziwiał w czasie kilkuletniego pobytu we Francji. Płótno skomponowane zostało z jasnych srebrno-różowo-zielonych tonów, które już w okresie dwudziestolecia uchodziły za rozpoznawczy znak artysty.
Pozycja, którą Cybis wyrobił sobie w latach 30. na polskiej scenie artystycznej okazała się niezwykle silna nawet po wojnie. Anda Rottenberg pisała, że Cybis "w latach 40. i 50. - w pełnym rozkwicie swej twórczości, kiedy mimo utraty profesury na warszawskim ASP, w apogeum czasów stalinowskich, był malarzem najlepiej w Polsce znanym i cenionym. Wkrótce stał się też artystą najbardziej oficjalnym i najukochańszym nauczycielem akademickim, co bywa rzadkie. Tym rzadsze, że jego uczniowie nie wnosili do sztuki naśladownictwa jego stylu, ale wdrożoną przez niego kapistowską etykę malarską. Poczucie powinności wobec obrazu (...) - to było najważniejszym motywem moralnym, niewyczerpanym źródłem udręki i przyczyną radości" (Anda Rottenberg, Wstęp [w:] Jan Cybis. Retrospektywa, Zachęta, grudzień 1997 - luty 1998, Warszawa 1997, s. 13).

Studia artystyczne odbył we Wrocławiu w latach 1920-21 w Akademii Sztuki i Przemysłu Artystycznego pod kierunkiem Otto Müllera oraz w krakowskiej ASP u Józefa Pankiewicza. Tworzył pod wpływem francuskiego impresjonizmu i malarstwa Cézanne`a i Bonnarda. Po studiach, wraz z malarzami skupionymi w Komitecie Paryskim, przebywał w Paryżu. Brał udział w wystawach kapistów w Galerie Zak w Paryżu i Galerie Moos w Genewie. Był inicjatorem nurtu kolorystycznego w polskim malarstwie. W jego twórczości dominowały tematy: martwa natura, akt oraz pejzaż.