Spotkanie na drodze - konny huzar i wędrowiec

W l. 1866-1868 uczęszczał do warszawskiej Klasy Rysunkowej W. Gersona, korzystając jednocześnie ze wskazówek J. Kossaka. W 1873 wyjechał do Monachium by kontynuować naukę w pracowniach A. Straehubera i A. Wagnera. Od 1875 doskonalił swe umiejętności warsztatowe pod kierunkiem J. Brandta oraz F. Adama. W 1882 osiadł w Anglii, zaś w 1884 przeniósł się do Nowego Jorku. W okresie 1888-1899 ponownie był czynny w Londynie; w 1899 zamieszkał w Paryżu. Po licznych podróżach ok. 1915 ostatecznie powrócił do Nowego Jorku. W początkowym okresie twórczości pozostawał pod wpływem sztuki Juliusza Kossaka. Na wystawach w krakowskim TPSP i warszawskiej Zachęcie prezentował malowane w latach 1870. sceny rodzajowe i portrety - "Panicze", "Szwacz ukraiński", "Ekonom", "Polowanie", "Na spacerze". Eksponował też swe prace w galeriach Monachium, Berlina, Wiednia, Londynu i Paryża. W okresie monachijskim skoncentrował się na scenach z polowań inspirowanych malarstwem Brandta. Malował również rodzajowe epizody wzorowane na kompozycjach Maksymiliana Gierymskiego, głównie na scenach historyczno-rodzajowych z wykorzystaniem osiemnastowiecznych kostiumów. Stopniowo zyskał popularność na rynku sztuki i zamówienia dworu Ludwika bawarskiego. Przebywając w Anglii i Ameryce doskonalił i urozmaicał dotychczasowy repertuar tematów wzbogacając go o motywy sportowe i poszukując stylistycznych wzorców w sztuce angielskiej. Mieszkając w Nowym Jorku zilustrował myśliwskie nowele T. Roosevelta. Coraz bardziej zajmowała go jednak tematyka historyczo-batalistyczna, która zdominowała jego twórczość po 1890 często porównywaną ze sztuką J. Meissoniera. Artysta opracowywał głównie wątki z wojen napoleońskich i dziejów polskich legionów. Chełmiński - kolekcjoner dawnej broni i znawca wojskowego umundurowania – znany był jako malarz wiernie odtwarzający szczegóły militariów (m.in. w cyklu 48 obrazów poświęconych armii Księstwa Warszawskiego przechowywanych obecnie w warszawskim Muzeum Wojska Polskiego). Do tego rodzaju przedstawień należy oferowana praca ukazująca zdaniem Anny Tyczyńskiej, autorki opinii o obrazie, pruskiego huzara z V regimentu von Prittwitza z czasów wojny siedmioletniej (1756-1763). Wątła nić narracji podporządkowana jest tu koncepcji odtworzenia historycznego kostiumu. Tyczyńska datuje dzieło na lata 1890-1900. Obraz repr. jest w katalogu aukcyjnym Düsseldorfer Auktionhaus (Düsseldorf 2000, nr kat. 39, tabl. 57)