A. R. Brazylia, 2001 r.

"A.R. Brazylia" to cykl, który Sempoliński realizował w późnym, dojrzałym etapie swojej twórczości. Po raz pierwszy obrazy z tej serii zostały wystawione latem 2001 roku na dwóch ekspozycjach - w Nieborowie i w Kazimierzu nad Wisłą. To refleksyjny cykl o wspomnieniowym charakterze, w którym Sempoliński w symboliczny sposób przywołuje dawne autoportrety i wizerunki z przeszłości. Rok później, w warszawskiej Galerii Zachęta, miała miejsce duża, retrospektywna wystawa artysty, na której pojawiło się wiele prac ze wspomnianego cyklu. Tytuł wystawy - "A Me Stesso", czyli "Samemu sobie", nawiązywał do niezwykle osobistej, pełnej indywidualizmu twórczości Jacka Sempolińskiego. Według Marii Poprzęckiej ekspozycja miała charakter "introspektywny", stanowiła bowiem najpełniejszy zapis stanów emocjonalnych twórcy. W jednej z recenzji Lechosław Lameński pisał: "Już samo wejście do Zachęty wywoływało dreszczyk rzadko spotykanej emocji. Kłębiący się przed gmachem i na schodach prowadzących do drzwi wejściowych tłum młodzieży akademickiej, artystów i krytyków sztuki, ludzi kultury, przyjaciół i znajomych artysty zapowiadał coś niezwykłego, wielkiego. A potem kilka sal wystawowych, gwarnych, tłocznych, jarzących się od świateł reflektorków, które wydobywały z mroku, rozjaśniały płaszczyzny wielu płócien, prostokątne arkusze papieru i folie stopione w jedną spójną całość z wypełniającą je warstwą malarską i szkicami, ustawionymi na przeźroczystych plastikowych taśmach tworzących wertykalne ciągi sięgające od podłogi po szklany sufit, lub też ciągi horyzontalne, rozłożone na pasach ustawionych tuż nad podłogą i obiegające jedną z sal. A ponadto przezroczyste ekrany
ustawione po środku, wymuszające określony ruch publiczności, konkretny punkt widzenia zawieszonych na nich obrazów, i same ściany, wypełnione gęsto płótnami. Wrażenie ekstatycznej przestrzeni ekspozycyjnej atakującej, wręcz wchłaniającej widza, pogłębia samo malarstwo Jacka Sempolińskiego, zwłaszcza jego drapieżne, ekspresyjne i niespokojne, zdeterminowane tematem nagiego ludzkiego ciała obrazy z ostatnich lat. (…) Malarstwo pozornie proste, sprawiające w pierwszej chwili wrażenie powstałego bardzo szybko, podczas jednego seansu studyjnego, jakby od niechcenia, na marginesie innych, rozlicznych zajęć. A przecież za tą szybką, nerwową kreską tworzącą syntetyczny zarys twarzy i nagiej sylwetki ludzkiej, kryją się lata wytężonej pracy twórczej. Lata przemyśleń, indywidualnego podejścia do uprawianej sztuki, budowy warsztatu, zdobywania doświadczenia i kształtowania własnej osobowości" (Lechosław Lameński, A Me Stesso - Sobie Samemu. Jacek Sempoliński i jego widzenie świata, "Saeculum Christianum" 10 [2003] nr 2, s. 41-42).
W czasie wojny uczył się w Warszawie malarstwa w konspiracyjnej szkole im. Konrada Krzyżanowskiego. W 1951 skończył warszawską ASP, dyplom otrzymał w 1956. Jest profesorem na Wydziale Wzornictwa Przemysłowego warszawskiej Akademii. Jest również eseistą, krytykiem sztuki, scenografem. Był współautorem polichromii na kamieniczkach Rynku Starego Miasta w Warszawie. Laureat jednej z głównych nagród podczas legendarnej wystawy w Arsenale (1955). W 1977 otrzymał Nagrodę im. Jana Cybisa. Jego prace znajdują się w kolekcjach muzealnych, m.in.: Muzeum Narodowym w Warszawie, Kielcach, ASP w Warszawie. Monograficzną wystawę artysty zaprezentowała warszawska Zachęta w 2002 roku.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.