Bez tytułu, 2017

W 2003 r. obronił dyplom z malarstwa na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni prof. Jarosława Modzelewskiego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, fotografię, instalacje, obiekty, video i akcje w przestrzeni miejskiej. Od 2001 r. wraz z Piotrem Kiopikiem i Karolem Radziszewskim, współtworzy grupę Szuszu. Uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych w kraju (CSW Zamek Ujazdowski, BWA Zielona Góra, Galeria Arsenał w Poznaniu, Fokus Łódz Biennale) i za granicą( m.in.: Humboldt Berlin, Umspannwerk; Bat-Yam International Biennale of Landscape Urbanism w Izraelu; w Grazu, Tokio FashionWeek). W 2006 roku był stypendystą Artist- In-Residence w Bernie w Szwajcarii. Mieszka i pracuje w Warszawie.

„Malarstwo Iva pozostało generatorem figuratywnych skojarzeń, prowokowanych bez przedstawienia czegokolwiek, co można by jednoznacznie nazwa. Nieokreślone formy życia? Wewnętrzne i zewnętrzne anatomie? Fantastyczne minerały? Martwe natury? Twarze? Wchodząc w malarstwo Iva wbrew pozorom jesteśmy daleko od obszarów abstrakcji. Przeciwnie, każdy obraz ma swój przedmiot, który zdaje się znajdować ledwie o krok od rzeczywistości. Malarz tego kroku nie wykonuje; jeżeli ktoś pragnie jednoznacznych odczytań musi zrobić go sam. Lepiej jednak tego nie czyni; malarskie uniwersum Ivo Nikicia jest najciekawsze jako rzeczywistość równoległa, w której to, co realne odbija się echem i uzyskuje nowe, możliwe tylko tu wizualne brzmienie. Formy wędrują z obrazu na obraz, obsadzane przez malarza w nowych wizualnych inwencjach, budowanych z erotycznych aluzji, kosmicznych sugestii, fantomów pejzaży, fenomenów alternatywnej flory i fauny.”
(Stach Szabłowski, tekst do wystawy Cyklodrony, Galeria Nanazenit, Warszawa)