Henryk ZABIEŁŁO (1785 Warszawa - 1850 Warszawa)

Para romantycznych pejzaży: Droga przez moczary oraz Podróżni, lata 20. XIX w.

Gwasz, akwarela, karton;
wym.: 36 x 47 cm (1) i 36 x 48,5 cm (2); nie
sygn. Bardzo rzadkie prace utalentowanego artysty-amatora, domniemanego pierwowzoru postaci Hrabiego z mickiewiczowskiego "Pana Tadeusza". Zawodowy żołnierz (w 1811 dowódca szwadronu w 20. Pułku ułanów), arystokrata i komandor Zakonu Maltańskiego, przyjaciel Antoniego Brodowskiego i Januarego Suchodolskiego, po 1820 poświęcił się malarstwu i kolekcjonerstwu sztuki. Zgromadził obszerną bibliotekę dotyczącą artystów. Brał udział w warszawskich wystawach organizowanych w latach 20., wystawiając m.in. scenki batalistyczne i rodzajowe, krajobrazy (wzorowane na pracach Z. Vogla). Charakterystyczne dla epoki wczesnego romantyzmu ujęcie pejzażu uzupełniają rozbudowane sceny z podróżnymi na pierwszym planie. Autorstwo potwierdzone w okresie międzywojennym przez włoskiego eksperta Riccardo Gigante (rzeczoznawcy dzieł sztuki dla prowincji Fiume) - naklejka z pieczęcią urzędową na odwrocie (nazwisko we włoskiej wersji fonetycznej Zabierow). E. Rastawiecki pisał o Zabielle: "prace jego odznaczały się wprawą i sposobnością mniej pospolitą".