PIEŃ MODRZEWIA

Malarz, ilustrator, rze¼biarz, krytyk artystyczny i literacki. Studiował w warszawskiej Klasie Rysunkowej u R. Hadziewicza, A. Kamińskiego i M. Zaleskiego oraz w prywatnych pracowniach malarzy warszawskich, a następnie u A. Wagnera i K. Piloty`ego w Akademii monachijskiej (1872-1875). Należał do Kunstvereinu w Monachium. Utrzymywał bliskie i ożywione kontakty wśród tamtejszej kolonii artystów polskich, dzielił pracownię z A. Wieruszem-Kowalskim. W latach 1875-1878 przebywał w Paryżu, gdzie początkowo mieszkał w willi Godebskich. Zawarł tam znajomość z E. Manetem i J.-L. Gérôme`em. Od roku 1889 zamieszkał na stałe w Warszawie, gdzie objął dawną pracownię A. Gierymskiego w Alejach Ujazdowskich. Aktywnie włączył się w życie artystyczne; był współzałożycielem stowarzyszenia Pro Arte, wiele wystawiał, otrzymując liczne nagrody. Malował głównie sceny rodzajowe, krajobrazy, portrety, sceny o tematyce antycznej oraz religijnej. Artysta namalował około kilkuset obrazów sztalugowych, które uległy rozproszeniu w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą. Duża kolekcja jego obrazów, zgromadzona przez rodzinę artysty, spłonęła podczas II wojny światowej, stąd jego twórczość jest mało znana.