Warszawa 1945. Ruiny przy niezidentyfikowanej ulicy. [1946?].

HERMANOWICZ Henryk
Jeden z najwybitniejszych uczniów Jana Bułhaka. Urodzony w Wilnie. Debiutował młodo na V Międzynarodowym Salonie Fotografii Artystycznej w 1931r. Później brał udział w dalszych salonach, a jego prace reprodukowały polskie i zagraniczne czasopisma fotograficzne. Od 1937 pracował w Krzemieńcu w pracowni fotograficznej prowadzonej przez Stanisława Sheybala. Wydał wówczas książeczkę "Piękne rodzinne miasto Juliusza Słowackego", którą ilustrował fotografiami wykonanymi na specjalnie cienkim papierze, umyślnie wyprodukowanym przez zakłady Alfa M. Dziatkiewicza w Bydgoszczy. Od 1945 osiadł na stałe w Krakowie, gdzie stworzył jeden z najpiękniejszych portretów fotograficznych tego miasta zatytułowany "Kraków - cztery pory roku". Hermanowicz jest jednym z najwybitniejszych twórców fotografii krajobrazowej, o czym świadczą wydane już po II wojnie światowej albumy.