Jenny Kapitan, Pension Dorian, Berlin, 1977 r.

Fotografią interesował się już od najmłodszych lat, asystując Elsie Simon (zwanej również Yvą, zmarła 1942 r. w Majdanku). W 1938 r. opuścił Niemcy i krótko pracował w Singapurze jako fotograf dla “Straits Times”. W 1940 r. osiedlił się w Australii, wstąpił do jej wojsk, w których pracował do końca wojny zajmując się logistyką. Po wojnie założył własne studio i ożenił się z aktorką June Brunell. Po jakimś czasie przeprowadzili się do Europy, gdzie kursowali pomiędzy Londynem i Paryżem. Newton skoncentrował się głównie na fotografowaniu mody, pracował dla wielu znanych czasopism, m.in. dla francuskiej edycji “Vogue’a”. Stał się niekwestionowaną światową gwiazdą fotografii mody. Portretował także znane osobistości, nie tylko ze świata mody czy sztuki, ale także filmu i muzyki, m.in.: Carlę Bruni, Jacka Nicholsona, Gianniego i Donatelli Versace, Sophię Loren, Micka Jeggera i Jerryl Hall, Yvesa Saind Laurenta, Kate Winslet, Grace Jones i wielu innych.

Przez lata wypracował własny, charakterystyczny styl. Przedstawiał kobiety w sposób wyzwolony, prowokujący. Sam mówił, że “bohaterki jego zdjęć zawsze triumfują”. Przewrócił klasyczne postrzeganie fotografowania mody do góry nogami. Portretował modelki poza studiem, często w mieście. Pokazywał je jako dynamiczne, w pełni autonomiczne istoty. Często posługiwał się negliżem w zdjęciach, które nie były klasycznym aktem.

Dzikim tempem pracy zapłacił przebytym w wieku 50 lat zawałem serca. W tym czasie sporo pomagała mu żona, która fotografowała pod pseudonimem Alice Springs. Sama także związała się później z fotografią komercyjną, w roku 1978 r. odbyła się jej pierwsza indywidualna wystawa w Amsterdamie. W 1980 r. ukazał się jeden z najsławniejszych cykli Newtona “The Big Nudes”, przedstawiające akty dumnych, pięknych kobiet. Fotograf zginął w wypadku samochodowym w 2004 r. w Los Angeles. Krótko przed jego śmiercią została założona fundacja jego imienia. Ma ona na celu propagowanie, jak i ochronę dzieł Newtona i jego żony.