OŚWIADCZYNY NA ŁÓDCE, 1879

Malarz ze Szlezwiku. Początkowo był rolnikiem. W roku 1866 poznał malarza marynistę Antona Melby, pod wpływem jego twórczości postanowił zająć się malarstwem i pobierał u niego krótko lekcje. W roku 1871 rozpoczął studia w Akademii w Karlsruhe w pracowni Hansa Gude, a następnie od około roku 1874 w Akademii w Monachium u Arthura Georga Ramberga. Podczas studiów podróżował - nad Jezioro Bodeńskie, do Bretanii, nad Adriatyk, do Wenecji, Holandii i Anglii. Początkowo był wyłącznie pejzażystą. Podczas pobytów w Paryżu zainteresował się także malowaniem ludzi. Po powrocie do Monachium stał się wziętym malarzem salonowym. W pierwszej połowie lat 80-tych XIX wieku powrócił do malarstwa pejzażowego. Mimo, że był czynny przede wszystkim w Monachium, utrzymywał kontakty z malarzami ze Szlezwiku-Holsztynu (był m in. współzałożycielem kolonii malarskiej w Ekesund). Brał udział w monachijskich wystawach w Glaspalast. Od 1902 roku wraz z Raschem w dorocznych wystawach w Monachium regularnie uczestniczyli członkowie Szlezwicko- Holsztyńskiego Stowarzyszenia Artystycznego z Ekensund. W jego twórczości spotykamy zarówno sceny z życia włoskich i weneckich rybaków, holenderskich i niemieckich chłopów, jak i sceny salonowe z czasów napoleońskich, czy współczesne artyście eleganckie towarzystwo spacerujące po plażach.