Tango - czasopismo wydane przez Łódź Kaliską, 1983 r.

W TANGACH (1983 - 1986), nieregularnym periodyku Kultury Zrzuty, własne miejsce obok manifestów, wywiadów, rysunków i collages zajmuje fotografia. Specyficzny styl odróżniał TANGO od innych niezależnych wydawnictw artystycznych, jakie powstawały w Polsce w latach 80., w tym wrocławskiego LUKSUSU i warszawskiej GRUPPY, a oparty był na ironii, kpinie, żarcie, grawitowaniu na granicy skandalu i wygłupu, wreszcie na atakowaniu i negacji innych tendencji artystycznych.


Grupę tworzą Marek Janiak, Andrzej Kwietniewski, Adam Repecki, Andrzej Świetlik i Makary (Andrzej Wielogórski). Powstała w 1979 roku w atmosferze skandalu, jako formacja neoawangardowa mająca na celu badanie aspektu widzenia i rejestracji o charakterze fotomedialnym, wywodzącym się z tradycji konceptualizmu, przede wszystkim w zakresie fotografii, filmu eksperymentalnego i performance. W latach 1980-81 zmieniła swój program artystyczny na zdecydowanie bardziej dadaistyczno-surrealistyczny (w wyrazie happeningowy i anarchistyczny), atakując i ośmieszając polską formację neoawangardy oraz przedstawiając absurdalność życia w PRL-u. Kwietniewski i Janiak pisali w tym czasie dużo manifestów, w tym np. istotny dla lat 90. manifest "Sztuki żenującej" Janiaka. Od drugiej połowy lat 90., m.in. dzięki telewizyjnym realizacjom filmowym (tryptyk Pamiętam, pamiętam, pamiętam...), Łódź Kaliska weszła w establishment mass-mediów i polityki. Ale wszystko w ich twórczości, włącznie z samymi artystami i ich muzami (modelkami), stało się elementem i przedmiotem niekończącej się zabawy o hedonistycznym przesłaniu.