PORT POŁUDNIOWY

Za opinią Marii Kluk
Artysta przedstawił fragment górzystego wybrzeża morskiego. Z lewej strony widzimy umocniony cypel na którym widać latarnię morską i trzy (cztery?) murowane budowle składów handlowych i morskich instytucji. Spoza latarni wyłania się żagiel łodzi, której niewielki fragment wystaje zza umocnionego nabrzeża. W dalszym planie stok wysokiej góry opada w stronę kolejnej masywnej, przybrzeżnej konstrukcji. Na pierwszym planie przedstawiono dwie łodzie dokonujące rozładunku. W łodzi wiosłowej widać tylko jedną sylwetkę mężczyzny. Z drugiej, z ożaglowaniem łacińskim, właśnie wyładowano skrzynie. Znajduje się tu dziesięć postaci. Dwie z nich: siedząca skrajnie z prawej strony (w czerwonej koszuli) i siedząca z lewej (w stroju jasno beżowym) noszą kapelusze zwane "tricorne". Są to kapelusze filcowe, o niewielkiej główce i rondzie podgiętym po bokach oraz w tyle głowy. Pojawiły się one we Francji w końcu XVIII wieku i były używane również w niektórych armiach europejskich. Trzy postacie w głębi zajęte są czynnościami związanymi z utrzymaniem pozycji łodzi. Przed osobnikiem w tricornie siedzącym z prawej dwaj mężczy¼ni (jeden w spodniach do kolan koloru czerwonego i żółtym kaftanie, drugi w niebieskim kaftanie) podtrzymują dużą skrzynię. Wokół pnia, w który wbito siekierę, zgromadzono cztery postacie: mężczyzna widoczny od tyłu, w przyklęku; obok siedzący drugi, w tricornie; dalej dwie stojące postacie, być może kobiety. Jedna z nich jest zawinięta w czerwoną chustę, druga odziana w jasną suknię. Znaczącą część kompozycji stanowi zachmurzone niebo (dwie trzecie wysokości). Nadciągający szkwał wzburzył i zwełnił pociemniałe morze; wysokie fale pienią się, bijąc o mury nabrzeża i skały.
Artystą który wywarł ogromny wpływ na malarstwo o tematyce morskiej był Claude Joseph Vernet (Avignon 1714 - 1789 Paryż). W 1734 roku wyjechał on do Włoch, i tam pracował przez 20 lat, zyskując międzynarodową sławę jako pejzażysta i marynista. Dzięki małżeństwu z Irlandką (1745 rok) zyskał wiele zamówień od Anglików i Irlandczyków, przybywających do Włoch. W 1753 roku powrócił do Francji, gdzie został przyjęty do Królewskiej Akademii Malarstwa i Rze¼by. W Paryżu malował widoki morskie, burze i katastrofy na morzu, które zyskały wielką popularność w całej Europie, także dzięki wersjom graficznym. Vernet miał wielu naśladowców.
Omawiany obraz jest dziełem malarza, który zapewne znał dzieła Verneta za pośrednictwem rycin, dzieł uczniów Verneta lub jego naśladowców. Świadczy o tym interesująca kolorystyka, dość umiejętnie stworzony nastrój grozy wywołany przez żywioł, i intrygująca scenka pierwszoplanowa. Niewykluczone, że pełniło ono funkcję supraporty, czyli malowidła wprawionego na stałe w ozdobną ramę nad drzwiami. Stały się one bardzo popularne we Francji w okresie rokoka. Najczęściej pojawiały się w nich wyobrażenia kwiatów, martwe natury, oraz właśnie pejzaże. Dzieła tej kategorii malowali również wielcy mistrzowie, jak np. Fragonard czy Pillement. (…)