BACHANTKA, 1871

Absolwent krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych, gdzie w latach 1856-66 był uczniem Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki, studiował także na Akademii w Wiedniu u E. Engertha (w okresie 1868-71). W roku 1871 osiadł na stałe w Monachium. Wyjechał stamtąd tylko raz, na Węgry i do Krakowa. Miał własną pracownię, a jego rodzajowe obrazy cieszyły się znacznym powodzeniem publiczności. Były to przeważnie scenki salonowe, anegdotycznie ukazane obrazki z życia codziennego polskich wieśniaków i niemieckich rzemieślników. Malował też pejzaże i portrety.
Wśród obrazów wystawianych przez Streitta w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych Świeykowski wymienia zatytułowany Bachantka, bez bliższych określeń. Jak się wydaje odpowiada on prezentowanemu przedstawieniu (E, Świeykowski, Pamiętnik wystawy TPSP w Krakowie 1854-1904, Kraków 1905, s. 521). Kompozycja obrazu Streitta, akt leżącej młodej kobiety z głową wspartą na ręce - wyra¼nie nawiązuje do słynnego obrazu Francisco Goi (Maja naga, 1799-1800, Madryt, Muzeum Prado), który pierwszy zerwał z mitologicznym pretekstem tematu by ukazać nagie ciało współczesnej mu kobiety. Modelka Streitta przypomina Honoratę Leszczyńską.
Pisownia nazwiska Streit przez jedno "t", jak w przypadku prezentowanego obrazu, występuje też w Autoportrecie malarza z roku 1866 ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie (H. Blak, B. Małkiewicz, E. Wojtałowa, Malarstwo polskie XIX w. Katalog zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie, Kraków 2001, s. 247, poz. 964).