pastel, węgiel, technika mieszana/płótno, 250 x 200 cm (x2), 250 x 400 cm (całość) sygnowany i datowany na lewym panelu u dołu: `F.Starowieyski | 1692 G`
Wyjątkowo oryginalną formą artystyczną uprawianą przez Franciszka Starowieyskiego były "teatry rysowania". Zrealizował ich ponad 20 na całym świecie. Łączył w nich obydwie sztuki w jeden, "spektakl sztuk wszelakich", zjawisko medialne, w których taką samą wartością artystyczną jest sam akt tworzenia, jego elementy widowiskowe i - dzięki erudycji autora - literackie, jak i samo dzieło w tradycyjnym słowa tego znaczeniu. Pierwszy Teatr rysowania zaistniał w 1980 roku podczas pleneru w Świdwinie. Starowieyski zainspirował się wówczas XIX-wiecznym obrazem Gustave`a Courbeta "Pracownia malarza", na którym artysta maluje obraz w towarzystwie nagiej modelki i zgromadzonej publiczności. Choć każdy spektakl był inny, obowiązywały określone zasady, do których należało rozpoczynanie kompozycji od wykreślenia jej centralnego punktu, czyli koła bez użycia cyrkla, praca z modelkami, rozmowy z publicznością. Za każdym razem artysta ustawiał trzy blejtramy na planie kwadratu, a na olbrzymich płótnach pojawiały się skłębione ciała ludzkie i zwierzęce, fantasmagorie przypominające barokową deformację. Sam Starowieyski twierdził, że podczas tych seansów najważniejsze dla niego jest aranżowanie nastroju, który tworzy wybrana publiczność przebywająca z twórcą podczas powstawania płócien i dopingująca go do pracy.
Franciszek Starowieyski pochodził z rodziny szlacheckiej, pieczętującej się herbem Biberstein. Studia artystyczne ukończył na ASP w Krakowie i w Warszawie. Popularność zyskał w latach 60. serią plakatów teatralnych i filmowych. Zajmował się malarstwem, plakatem, grafika użytkową, scenografią teatralną i telewizyjną. Jego malarstwo cechuje fascynacja ciałem kobiecym o "rubensowskich" kształtach, zmysłowością oraz refleksja nad przemijaniem i śmiercią. W obrazach Starowieyskiego świat realny łączy się z tworami "niepohamowanej" wyobraźni, a jego twórczość ostentacyjnie nawiązująca do starych XVII-wiecznych mistrzów, przesycona jest groteską oraz humorem.
Pochodził ze szlacheckiej rodziny, pieczętującej się herbem Biberstein. Podczas wojny, wraz z rodziną, przeprowadził się do Krakowa. Studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni Wojciecha Weissa i Adama Marczyńskiego (1949-1952), a następnie w ASP w Warszawie w pracowni Michała Byliny, gdzie uzyskał dyplom w 1955 roku. Znany jest również pod pseudonimem Jan Byk.
Grafik, malarz i scenograf. Posługiwał się bogatą ornamentacją, posiadał indywidualny system znaków, w którym nierzadko na plan pierwszy wysuwał motyw przemijania. Jeden z "kultowych" polskich artystów współczesnych. Autor licznych plakatów teatralnych i filmowych, np. Idy marcowe J. Kilty`ego (1968), Życie rodzinne (1971) i Iluminacja (1973) Krzysztofa Zanussiego, Białe małżeństwo T. Różewicza, Portret Doriana Graya J. Osborne`a, oraz grafiki książkowej, m.in. ilustracji do Karnawału Stanisława Dygata (1968), projektów scenograficznych dla teatrów i telewizji - od grafiki artystycznej po malarstwo olejne i ścienne.
Stworzył oryginalny surrealistyczno-groteskowy styl wypowiedzi plastycznej. Jego twórczość cechuje ogromna fantazja, rozmach, zmysłowość, fascynacja ciałem człowieka i śmiercią oraz precyzyjny warsztat.
Był pomysłodawcą i realizatorem spektakli Teatru Rysowania w czasie których na oczach publiczności powstawały wielkoformatowe kompozycje. Znawca i kolekcjoner sztuki, głównie XVII wiecznej.
Przez szereg lat tworzył na przemian w pracowniach w Warszawie i w Paryżu. Zrealizował ponad 300 plakatów i uważany jest za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli "polskiej szkoły plakatu".
Artysta jest bohaterem filmu Andrzeja Papuzińskiego Bykowi chwała. Grał również jako aktor w filmach Andrzeja Wajdy (Danton) i Krzysztofa Zanussiego (Struktura kryształu). Uczestniczył w ponad 200 wystawach w kraju i za granicą, m. innymi w: Austrii, Belgii, Francji, Holandii, Kanadzie, Niemczech, Szwajcarii, USA, we Włoszech. Był pierwszym Polakiem, który miał indywidualną wystawę w Museum of Modern Art w Nowym Jorku (1985).
Informacje dla kupujących:
Do każdego obiektu można zgłosić chęć kupna.
Polecamy skorzystanie z opcji "LICYTUJ TELEFONICZNIE lub Z LIMITEM CENY".
Udział w licytacji odbywa się za pośrednictwem telefonu lub reprezentujemy Państwa zgłoszenia do wskazanego limitu ceny (informacja poufna). Udzielamy informacji na temat obiektów i sposobu licytacji:
tel.: 22 818 94 68 tel. kom.: 506 122 445
e-mail: aukcje@artinfo.pl
Artinfo.pl obsługuje zlecenia telefoniczne tylko przy zgłoszeniach powyżej 1000 zł. Zlecenia poniżej, należy składać w postaci maksymalnego limitu ceny. Termin płatności za zakupione obiekty wynosi 10 dni od daty aukcji.
Organizator aukcji do kwoty wylicytowanej dolicza opłatę aukcyjną. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) – w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych – w wysokości 15%.
Artinfo.pl nie pobiera żadnych dodatkowych kosztów pośrednictwa. Nie wymagamy wpłaty wadium. Informujemy, że zakup na aukcji jest prawnie zawartą umową kupna-sprzedaży i nie podlega rezygnacji.
Zgłoszenia chęci kupna przyjmowane są od osób zalogowanych w Artinfo.pl
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
Uwaga - osoby nie pamiętające nazwy użytkownika i hasla mogą otrzymać przypomnienie na adres mailowy, użyty przy pierwszej rejestracji konta.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
W przypadku pytań, prosimy o kontakt z naszym biurem: 22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00) email: aukcje@artinfo.pl