GWIAZDY, ok. 1912

Polski grafik, malarz, scenograf, krytyk sztuki i teatrolog reprezentujący nurt symbolizmu. Uzyskawszy wykształcenie prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim podjął w 1893 roku studia artystyczne w ASP w Monachium. Naukę kontynuował od 1894 w Académie Colarossi w Paryżu. W latach 1898-1901 przebywał w Rzymie. Od 1903 mieszkał w Warszawie. Współpracował jako ilustrator z czasopismem "Chimera". W 1910 objął nadzór nad graficzną szatą miesięcznika "Sfinks"; w 1911 został kierownikiem artystycznym czasopisma "Sztuka". W okresie I wojny światowej przebywał w Dornach koło Bazylei, gdzie pogłębiał znajomość zasad antropozofii Rudolfa Steinera; kierował też pracownią witraży przeznaczonych do "Goetheanum". W 1919 osiadł w Warszawie, gdzie współorganizował Związek Polskich Artystów Grafików. Od 1930 wydawał czasopismo "Grafika". Uczestniczył w wielu międzynarodowych wystawach. W 1928 odbyła się w Warszawie indywidualna wystawa artysty. Uzdolniony w wielu dziedzinach uprawiał malarstwo, grafikę oryginalną i ilustracyjną, oraz scenografię. Zajmował się działalnością literacką, należał do grona wpływowych krytyków sztuki. Dekoracyjność kompozycji polegająca na mnożeniu i zagęszczaniu precyzyjnie określonych giętką, kapryśną linią szczegółów współgra w rycinach Siedleckiego ze sztucznością scenicznego upozowania postaci. Prezentowana praca wykazuje oddziaływanie wizyjnej ikonografii O. Redona.