Portret kobiety

Malarz, ojciec Stanisława i poety Juliana. Uczył się w prywatnej pracowni Wojciecha Gersona i w Klasie Rysunkowej, gdzie był uczniem między innymi A. Kamińskiego. W 1879 wyjechał do Monachium, gdzie do roku 1886 kontynuował studia w Akademii pod kierunkiem G. Benczura i A. Wagnera. Za swoje obrazy kilkukrotnie otrzymywał medale. Podczas kilkunastoletniego pobytu w Monachium zdobył sobie uznanie wśród licznej klienteli, jego obrazy nabywali handlarze dzieł sztuki z Anglii, Rosji, Ameryki i Niemiec. Należał do bliskiego otoczenia Józefa Brandta. Powróciwszy do kraju w 1894 zamieszkał w Dąbrówce k. Grodziska i poświęcił się działalności organizacyjnej w TZSP. W salonie 1930 otrzymał dyplom honorowy za całokształt działalności artystycznej. Początkowo malował obrazy figuralne, a także studia portretowe głów i postaci ludzkich, w późniejszym czasie ograniczał się na ogół do niewielkich obrazów, pozostając pod znacznym oddziaływaniem ówczesnych malarzy monachijskich, którzy wzorowali się na twórczości tzw. małych mistrzów holenderskich. Malował także sceny z polowań, martwe natury, kwiaty portrety i obrazy religijne. Od 1880 brał udział w wystawach monachijskich, w 1896 uczestniczył w międzynarodowej wystawie w Berlinie, rok później pokazał dwa obrazy w Petersburgu. Studia i szkice Ejsmonda były eksponowane na wystawie szkiców w 1882 r. w Warszawie i takiejże wystawie rok później w Sukiennicach.