PRZEDWIOŚNIE - Studium. Widok z okien pracowni artysty w Bohdanowie, 1899-1900

Dołączona Opinia syna artysty - Edwarda Ruszczyca, z 15 IV 2002, stwierdzająca bezsporne autorstwo obrazu. Czytamy w niej:

"Kompozycja [...] przedstawia fragment istniejącego wówczas modrzewiowego dworu w Bohdanowie. Bohdanów był majątkiem rodzinnym Ruszczyców, leżał w d. powiecie oszmańskim w Ziemi Wileńskiej /obecnie Białoruś/.
W 1870 roku we dworze bohdanowskim urodził się Ferdynand Ruszczyc, przyszły malarz, rysownik, grafik, inscenizator, działacz społeczno-kulturalny, pedagog - profesor Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie /1904-1907/, Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie /1907-1908/ i Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie /1919-1932/. Po ukończeniu w 1897 Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu Ruszczyc przebywał w latach 1898-1904 głównie w Bohdanowie, gdzie istniał stary dwór modrzewiowy z 1690 r. i duży, murowany, piętrowy dom zwany Murem, gdzie na I piętrze artysta urządził swoją pracownię. Powstał wówczas najsłynniejsze jego obrazy jak m.in. Ziemia, 1898, Ballada 1899, Młyn 1898, Pustka 1901. W owych latach Ruszczyc namalował wiele studiów olejnych, których tematem były ulubione przez niego motywy związane z okresem budzącej się wiosny, topniejącego śniegu czy roztopów wiosennych. Przykładem mogą być studia Śnieg nad wodą z 1899 czy Krajobraz wiosenny, 1900.
Opiniowane Studium Ruszczyca przedstawia widok z okna pracowni artysty na część środkową dworu z gankiem, widocznym w prawej górnej części obrazu. Obok ganku pokrytego gontem _- fragment ściany dworu z kawałkiem ośnieżonego dachu; poniżej z prawej strony obrazu widać kawałek grządki biegnącej wzdłuż domu z z żerdkami podtrzymującymi krzewy. [...]. Studium przecina na ukos ścieżka z topniejącym śniegiem, biegnąca wzdłuż ku wejściu do ogrodu. Z lewej strony Studium u góry zaznaczone jest pionowymi pociągnięciami pędzla wysokie, drewniane ogrodzenie ogrodu.


Godnym uwagi jest, że artysta w swoich studiach z lat ok. 1898-1900 czy też w omawianym Studium, stosował zestawienie świetnie oddanej bieli śniegu z ciemnoniebieskim kolorem wody. Interesującym jest także zapis artysty w jego Dzienniku:
Bohdanów 15 IV 1900
Śnieg. Obfity śnieg, taki biały na słońcu, taki siny w cieniu. Miękki topnieje. Czuć, że zniknie prędko jak się zjawił nagle, niespodziewanie. Zjawisko piękne i krótkotrwałe, jak zawsze najpiękniejsze. Przez okno pracowni maluję studium i wydaje mi się silne...".