Most z cyklu Rugia Bornholm

Podróże Ruszczyca do krajów skandynawskich i północnych Niemiec zbiegają się w czasie z klarowaniem się fantastycznej tematyki jego obrazów i wzmocnieniem ich poetyckiego nastroju. W Petersburgu artysta pracował nad dwoma obrazami "Trytony" i "Gwiazda wieczorna". W miesiącach letnich 1896 i 1987 roku wykonywał plenerowe studia z natury (m.in. na Rugii i Bornholmie). Studiował w tym okresie sztukę Klingera i Böcklina, swoje prace pokazywał Kuindżemu i jego prosił o techniczne wskazówki. Główną inspiracją dla artysty pozostawała jednak natura. Rosło zainteresowanie Ruszczyca efektami światła i nokturnami; w sierpniu 1897 roku młody malarz opisywał w dzienniku jak przesiaduje nad brzegiem morza do późnego wieczoru, "aby nabrać fantastycznego, strasznego nastroju".
Obrazy w tego okresu stanowią ważną część dorobku artysty. Prace uporządkowane zostały przez samego Ruszczyca w latach trzydziestych. Po ciężkiej chorobie w 1932 malarz na stałe wrócił do Bohdanowa i zajął się opracowaniem swojego dorobku. Obrazy z Krymu i Bornholmu zaprezentowane zostały na pośmiertnej wystawie jego prac. Ekspozycję pokazano w 1937 roku w Wilnie i Warszawie, a w 1938 - w Krakowie. Katalogi różnych edycji liczyły sobie od 336 do 384 pozycji. Zniszczenie Warszawy w 1944 przyniosło ze sobą zagładę większości obrazów Ruszczyca znajdujących się w międzywojniu w rękach prywatnych - okupacji nie przetrwały aż 143 prace, które znamy z katalogu wystawy wileńskiej.