Portret żebraka

Orientalistyczne tematy w twórczości Wygrzywalskiego dzielą się na dwie grupy. Pierwsza zawiera często reprodukowane radosne, świetliście malowane sceny nadmorskie i przedstawienia portretowe. Druga, mniej liczna i charakterystyczna przede wszystkim dla pierwszego okresu twórczości artysty, sceny o głębokim ładunku ekspresjonistycznym utrzymane w poetyce naturalizmu. Portret żebraka należy do tej drugiej grupy obrazów.
Zainteresowanie tematyką orientalistyczną da się wyśledzić w twórczości artysty już w bardzo wczesnych latach. Kiedy Wygrzywalski studiował malarstwo w Monachium (1893-1898) odznaczył się monumentalną kompozycją "Mojżesz na górze Synaj". Zainteresowania tematyką Wschodnią przetrwały krótki okres paryski i z całą mocą dały o sobie znać, kiedy około roku 1900 artysta osiadł w Rzymie. Ilustracje Wygrzywalskiego publikowano na początku XX wieku w prasie rosyjskiej, niemieckiej i w polskim "Wędrowcu". W 1906 roku artysta podróżował do Egiptu, gdzie dużo szkicował z natury. W tym samym czasie w warszawskim Salonie Kulikowskiego miała miejsce indywidualna wystawa artysty. W 1908 roku Wygrzywalski osiadł we Lwowie.
Wczesne orientalistyczne kompozycje artysty można rozpatywać w kontekście jego prac zangażowanych społecznie. Polska krytyka ceniła sobie szczególnie jego obrazy ukazujące ludzi w trudnych sytuacjach życiowych, bądź wydarzenia o dużym ładunku dramatycznym ("Burłacy", "Strajk", "Chleba nam głodnym").