Do raju mahometańskiego

POCHODZENIE:
- kolekcja prywatna, Warszawa

Do raju mahometańskiego to niewątpliwie wynik fascynacji Feliksa Michała Wygrzywalskiego orientem, którą datuje się przynajmniej na czas jego wizyty w Egipcie (1906). Artysta podjął ten temat co najmniej jeszcze jeden raz. W obu przypadkach mamy do czynienia z wizyjnym przedstawieniem - starego mężczyznę wita czy prowadzi do raju młoda dziewczyna - hurysa. W Koranie nie ma mowy o wprowadzeniu zbawionego przez hurysę do raju (wyobrażonego jako wspaniały ogród). Najpewniej artysta nie miał intencji ściśle ilustracyjnych, a wykorzystał pewien repertuar wyobrażeń (neutralne - błękitne tło, piękna młoda dziewczyna) dla odwołania się do egzotycznego dla Europejczyków świata. Artysta był absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Monachium (klasa K. Marra i L. Hetericha) oraz Académie Julian w Paryżu. Po ukończeniu studiów zamieszkał w Rzymie, a w 1908 powrócił do rodzinnego Lwowa, gdzie zarabiał na życie, pracując w teatrze jako inspektor sceny. Przez wiele lat współpracował jako ilustrator z "Tygodnikiem Ilustrowanym". Od 1901 roku wystawiał w TPSP w Krakowie, zyskując wśród publiczności dużą popularność i uznanie krytyki. Znany jest także jako grafik, ilustrator i projektant kostiumów teatralnych. Malował przede wszystkim obrazy o tematyce rodzajowej, często - jak w prezentowanej pracy - fantastyczne przedstawienia morskich nimf, sceny orientalistyczne (szczególnie po 1906 roku, kiedy odbył podróż do Egiptu), serie pejzaży nadmorskich i sceny z rybakami oraz stylizowane portrety. W 1906 roku w warszawskim Salonie Kulikowskiego miała miejsce indywidualna wystawa artysty. Inna ważna wystawa Wygrzywalskiego odbyła się we lwowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w 1932 roku. W okresie międzywojennym oprócz kolorystycznych, pełnych słońca i radosnych scen podejmował w swoich pracach również problematykę społeczną. Prace te odznaczają się nie tylko świetnym rysunkiem, lecz także dużą siłą ekspresji. Jednym z jego najbardziej znanych dzieł są "Burłacy" z 1925 roku (obecnie w kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie).

Studiował w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1893-98 oraz w Académie Julian w Paryżu. W 1900 roku osiadł w Rzymie, skąd odbywał liczne artystyczne podróże, m.in. do Egiptu. W 1908 roku powrócił do Lwowa, gdzie osiadł na stałe. Tam otrzymał zamówienie na ozdobienie wnętrz Izby Przemysłowo-Handlowej. Zajmował się scenografią i pełnił funkcję inspektor sceny w Teatrze Miejskim. Projektował kostiumy teatralne i witraże. W twórczości malarskiej posługiwał się językiem naturalizmu, używając kontrastowej, śmiałej palety barwnej. Tworzył głównie popularne sceny morskie i orientalne, często przedstawiające ludzką pracę lub skupione wokół postaci kobiety.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.