Kobieta w kapeluszu, ok. 1920

Eugeniusz Zak to nazwisko, które wywarło istotny wpływ na obraz polskiej sztuki dwudziestolecia międzywojennego. Jego twórczość kształtowała się i dojrzewała w orbicie tradycji i współczesności sztuki francuskiej. Przyjechał do Paryża w gorącym dla historii sztuki momencie kształtowania się nowych tendencji. Narodziny kubizmu, fowizmu i surrealizmu – wszystko to działo się na jego oczach i pobudzało wyobra¼nię. Został nazwany "najbardziej paryskim z Polaków" i obok Kislinga i Makowskiego stał się ulubieńcem kolekcjonerów i historyków sztuki.

Swoje obrazy tworzył w pewnej zamkniętej formie, którą wypełniał pełną niuansów kolorystyką, lirycznym nastrojem i melancholią. Ważną rolę w jego twórczości odgrywają portrety kobiet inspirowane twórczością Leonarda i Boticellego. Najczęściej powstawały na papierze lub kartonie przedstawiające twarze kobiet z głowami przykrytymi chustką, wstążką lub kapeluszem. Obecnie, jego obrazy są wielką rzadkością na rynku aukcyjnym zarówno w Polsce jak i na świecie, co podnosi ich wartość kolekcjonerską.