Chłopiec z harmonią, 1929

Malarz i pedagog, członek ugrupowania Rytm i Towarzystwa Artystów Polskich w Paryżu. Kształcił się w Paryżu w École des Beaux-Arts u J. L. Gérôme`a i w Académie Colarossi u Alberta Besnarda. W 1903 odbył podróż do Włoch, a następnie do Monachium, gdzie przez pół roku studiował w tamtejszej akademii. Po powrocie do Paryża w 1904 zadebiutował w Salonie Jesiennym. W Paryżu przyjaźnił się z Leopoldem Gottliebem, Romanem Kramsztykiem, Melą Muter i Eliaszem Nadelmanem. Z Polską utrzymywał stałe kontakty, był jednym z założycieli Rytmu i uczestnikiem jego wystaw. Artysta w początkowym okresie twórczości inspirował się renesansowym portretem, nieco później powstały sielankowe kompozycje z postaciami na tle krajobrazu, w końcowym okresie tworzył obrazy z jedną postacią na tle pejzażu lub wnętrza. Klimat tych późnych prac emanował melancholią, wyciszeniem, poczuciem zagubienia, natomiast ich formalnych inspiracji można szukać w twórczości Cézanne'a.