Lialiana D'A

W prezentowanej pracy Eugeniusz Markowski posłużył się trawestacją słynnego obrazu Édouarda Maneta "Olimpia" z 1863 roku, który z kolei kompozycyjnie i tematycznie nawiązywał do renesansowej "Wenus z Urbino" Tycjana. Modelkę Markowskiego od swoich słynnych i ważnych dla historii sztuki pierwowzorów różni tylko jednej niewielki, acz znaczący szczegół - naga kobieta nie zasłania "wstydliwie" łona ręką, lecz śmiało prezentuje swoje ciało widzom. To zabieg wielokrotnie realizowany przez Markowskiego, o czy pisał m. in. Aleksander Wojciechowski: "Z postaci, zaludniających te niezwykłe obrazy, zdejmuje szaty; wraz z ubiorem giną wszelkie konwenanse i pozory. Podejmując próbę 'ujarzmienia bestii' dąży do pokazania jej niczym nie osłoniętych kształtów. Podobnie przedstawia istoty będące przedmiotem napaści. Owa nagość, nieodłączny atrybut obrazów Eugeniusza Markowskiego zawiera więc w sobie znacznie głębsze treści niż czysto malarskie pojęcie indywidualnego stylu.

Malarz, grafik, scenograf. W 1938 uzyskał dyplom warszawskiej ASP w pracowni prof. Tadeusza Pruszkowskiego. Przez wiele lat pracował jako dziennikarz i dyplomata, m.in. w Kanadzie i we Włoszech. Właśnie w Italii miał możliwość zapoznania się zarówno z twórczością klasyków renesansu jak i włoskich futurystów. Tam też związał się z grupą Libera Associazione Arti Figurative, z którą wielokrotnie wystawiał. Do kraju powrócił w 1955 roku. Od 1969 był pedagogiem w macierzystej uczelni. Należał do nurtu nowej figuracji. Bohaterem jego obrazów jest człowiek poddany ciśnieniu negatywnych emocji, zdeformowany człowiek - potworek, na poły śmieszny, na poły tragiczny. Bogata faktura obrazów a także ich groteskowy wyraz zbliżają jego sztukę do poetyki art brut i twórczości Jeana Dubuffeta. Pomimo tego obecne jest u Markowskiego dążenie do podskórnej harmonii, widoczne są odwołania do antyku i renesansu. W 1963 artysta brał udział w Biennale w Sao Paulo. Jest laureatem Nagrody Krytyki Artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida z 1984 oraz ustanowionej w Poznaniu Nagrody Kolekcjonerów im. dr. Lecha Siudy z 1998 roku.

Podatki i opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.