Pejzaż z zagrodą

Edukację artystyczną, rozpoczętą w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem L. Wyczółkowskiego i W. Weissa, kontynuował w latach 1911-1914 w Paryżu. Po powrocie do kraju podjął obowiązki pedagogiczne w poznańskiej Szkole Zdobniczej. Swe prace eksponował na wystawach Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" w Krakowie. W okresie powojennym uczestniczył w wystawach okręgowych ZPAP oraz w zagranicznych prezentacjach polskiej sztuki w Berlinie, Hadze, Sztokholmie, Kopenhadze i Amsterdamie. Powrócił też do działalności pedagogicznej, wykładając w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Zakres nauczania rozszerzył, obejmując stanowisko kierownika katedry malarstwa i rysunku na wydziale architektury Politechniki Poznańskiej. W 1955 roku przeniósł się do Gdańska, gdzie pełnił funkcję profesora malarstwa na wydziale architektury miejscowej politechniki. Częstym motywem jego obrazów była zabytkowa architektura gdańskiej starówki. Reminiscencje pobytu w Paryżu i fascynacja malarstwem postimpresjonistów widoczne są w prezentowanym obrazie o świetlistej kolorystyce i dekoracyjnych walorach. Upozowana we wnętrzu pracowni malarskiej modelka staje się elementem kolorystycznej kompozycji wzbogaconej wzorzystą tkaniną kotary; technika drobnych, gęstych uderzeń pędzla ma impresjonistyczny rodowód.