PORTRET KOBIETY W CZEPCU

DUKSZYŃSKA-DUKSZTA Emilia
Jedna z pierwszych polskich artystek zajmujących się malarstwem zawodowo - była uczennicą warszawskich malarzy Jana Ksawerego Kaniewskiego i Aleksandra Lessera. Póżniej, pokonując uprzedzenia rodziny przeciwnej jej dalszym studiom, wyjechała do Drezna, gdzie uczyła się u J. Hubnera i kopiowała obrazy w Galerii Drezdeńskiej. W 1875 r. podróżowała do Włoch, a w 1882 kształciła się jeszcze w Monachium. W latach 90-tych odwiedziła Paryż, Antwerpię i Amsterdam. Swoje obrazy wielokrotnie pokazywała na wystawach w Warszawie, Krakowie, we Lwowie oraz w Petersburgu, Dreźnie, Monachium, Paryżu a nawet w Chicago i San Francisco. Krytyka przyznawała jej wysokie miejsce "na niwie sztuki kobiecej". Malowała przede wszystkim portrety i jako portrecistka cieszyła się dużą popularnością i powodzeniem. Malowała też dzieci i sceny rodzajowe. Jej obrazy - pastele i oleje - cechuje harmonijny koloryt, delikatny modelunek i staranne opracowanie szczegółów.