PARA ŚWIECZNIKÓW, 1830-1851

Świeczniki na kwadratowej plincie, z okrągłą stopą, profilowaną, zdobioną pasem stylizowanych liści akantu, w górnej części puklowaną. Trzon tralkowy, kanelowany w górnej części, zakończony takimż kapturkiem. Wazonowa tulejka w dolnej części puklowana, w górnej gładka, z pasem wici roślinnej, z profitką otoczoną przy brzegach pasem karbów.
Emil Radke, znany warszawski złotnik, otworzył pracownię w 1830 lub 1832. Mieściła się przy ulicy Miodowej nr hip. 496, a następnie została przeniesiona pod numer 495b na tej samej ulicy. Artysta wycofał się z pracy zawodowej lub zmarł w 1868.
Radke stosował formy późnoklasycystyczne, empirowe oraz barokowe. Jego srebra prezentują bardzo wysoki poziom techniczny. Współcześni zaliczali go do jednego z najlepszych złotników warszawskich. Halina Lileyko pisze, że Sobieszczański omawiając warszawskie wyroby złotnicze z lat czterdziestych porównywał pod względem doskonałości rzemiosła srebra M. Nowakowskiego do wyrobów E. Radkego. W zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie znajdują się 44 srebra pochodzące z jego firmy.