LAKIERNIK MALUJźCY BRYCZKĘ, 1876

ANDRIOLLI Elwiro Michał
Syn Franciszka rzeźbiarza i dekoratora. Studiował w moskiewskiej Szkole Rysunku i Rzeźby, pod kierunkiem S. Zaranki. W 1857 roku za "Portret studenta" Akademia Petersburska nadała mu tytuł "niekłassnyj chudożnik". Dalsze studia podjął w rzymskiej Akademii św. Łukasza, gdzie na konkursie uzyskał wielki srebrny medal. Po powstaniu styczniowym przebywał w Anglii, a następnie w Paryżu gdzie wykonywał ilustracje do czasopism, rzeźbił i rytował. Przebywał na zesłaniu w Wiatce gdzie udzielał lekcji rysunku, malował portrety, obrazy religijne (wykonał malowidła ścienne w miejscowym soborze). Po powrocie do Warszawy zyskał rozgłos jako ilustrator czasopism oraz utworów literackich (m.in. J. Słowackiego, E. Orzeszkowej, A. Malczewskiego). W 1881 roku wykonał popularne do dziś ilustracje do :Pana Tadeusza". W 1883 roku został zaproszony do Paryża gdzie wykonywał ilustracje do dzieł F. Coopera, T. Gauthiera i W. Szekspira. . W latach 1882-1893 skupił się na ilustrowaniu dzieł A. Mickiewicza. Malował także obrazy dla Kościołów. Odbywał podróże, ilustrowane własnymi rysunkami. Rysując posługiwał się ołówkiem lub tuszem i gwaszem.