ISO - Mate Ends, 1965 r.

Prezentowana praca "ISO - Mate Ends" (lub po prostu "Mate Ends") była jedną z tych, które znalazły się na wystawie Anonimy w lipcu 1966 roku w warszawskiej Galerii Foksal. Skrót ISO, który bardzo często współtworzy tytuły dzieł Edwina Mieczkowskiego, wywodzi się od International Organization for Standardization - Międzynarodowej Organizacji Standaryzacji. Było to nawiązanie do zasad, które obowiązywały w grupie Anonima. Trzej młodzi malarze: Edwin Mieczkowski, Francis Hewitt i Ernst Benkert tworzyli prace utrzymane w duchu monochromatycznej awangardy geometrycznej, wykorzystując różnorodne odcienie trzech kolorów: czerni, szarości i bieli. Mieczkowski współtworzył grupę Anonima od początku lat 60. Prezentowana praca doskonale oddaje charakterystyczne założenia kolektywu artystycznego, którego twórczość była odpowiedzią na fenomeny naukowe oraz założenia psychologii percepcji optycznej. Budowanie kompozycji płótna na trzech neutralnych kolorach, równomierne rozmieszczenie płaszczyzn i dzielenie ich siatką równoległych linii tworzy wyjątkową całość, opierającą się na wizjonerskich założeniach grupy.
Anonima była jedną z grup, które współtworzyły amerykański nurt op-art. Podobnie jak sztuka kinetyczna Vasarely’ego, artyści z Cleveland posługiwali się strategią przedwojennej awangardy, kolportując manifesty i tworząc jednoczące członków zasady. Przełomowym dla sztuki optycznej momentem była niewątpliwie nowojorska wystawa "The Responsive Eye" w MoMA w 1965 roku. Mimo iż Mieczkowski nie był entuzjastą wpisywania jego prac w ten najbardziej chyba awangardowy nurt tamtych lat, wziął udział w wystawie, wkraczając tym samym do grona kanonicznych twórców op-artu. Mieczkowski pisał: "Od samego początku byliśmy bardzo świadomi bycia w opozycji do tego, co działo się wówczas w świecie sztuki, w szczególności do ekspresjonizmu abstrakcyjnego. Odrzuciliśmy kult indywidualnego i emocjonalnego ekspresjonizmu. Zwykliśmy mawiać, że chcemy poezji w naszym życiu i porządku w naszej pracy. Geometryczne formy były ważnym aspektem w drodze do celu, do którego zmierzaliśmy. Są one łatwo identyfikowalne i mogą być powtarzalne w celu tworzenia struktur, siatek i seryjnych porządków. Oferowały nam klarowność formy. Więc na samym początku zgodziliśmy się używać w naszej pracy form geometrycznych i precyzyjnych krawędzi".
Artyści, poruszeni kultem ego oraz automatycznym stylem abstrakcyjnych ekspresjonistów, pracowali na bazie kraty. Celem ich twórczości było precyzyjne śledztwo naukowych fenomenów oraz psychologii percepcji optycznej. Grupa w swoich manifestach sprzeciwiała się skrajnemu konsumeryzmowi oraz dostosowywaniu się artystów i ich sztuki do potrzeb widza, publiczności. Celem grupy była indywidualna ekspresja w ramach wcześniej ustalonych w grupie zasad, jakim podlegać ma tworzona sztuka. Działalności malarskiej towarzyszyła także aktywność pisarska w postaci propozycji, projektów i manifestów. W swoim oświadczeniu pisali: "Anonima nie oznacza anonimowości wewnątrz grupy. Przeciwnie, oznacza uznanie indywidualnych różnic (wynikających zarówno z temperamentów, jak i z ideologii) wśród swoich członków. Z tej zasady wynika jednocześnie podstawa dla programu grupowej współpracy oraz możność wykorzystania owych indywidualnych różnic dla szerszych celów bez pozbawiania ich siły. (…) 'Problem uzgodnionych ograniczeń' grupy Anonima oparty jest na wynikach badań psychologii percepcji wizualnej i ich zastosowaniach w stabilnych realizacjach dwuwymiarowych. Grupa działająca jako zespół bada jednocześnie jeden aspekt doświadczenia wizualnego. Grupa nakreśliła sobie czteroletni plan produkcji cyklu - niekoniecznie zamkniętego - dwuwymiarowych sprawdzianów rezultatów tych badań. Plan koncentruje się kolejno na pewnych określonych znamionach struktur wizualnych: będą to sprawdzalne, dwuwymiarowe i monokularne bodźce doświadczenia w domniemaniu trójwymiarowego, wyliczone (i przeznaczone do zbadania) w kolejności ich psychologicznie potwierdzonej ważności i rzetelności. (...) Indywidualnym artystom pracującym jako grupa plan czteroletni pozwoli na wytrwałe osiąganie celów. Uwolni artystów od struktury narzucanej przez świat sztuki, zastępując ją strukturą zbudowaną przez nich samych" (www.anonimagroup.org).

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.