Absalom ex pugna fugiens ex arbore pendet Illius Joab et ferit hasta latus. 2. Samuel. 18., 1. poł. XVII w.

Scena biblijna przedstawiająca moment śmierci Absaloma w lesie Efraima. Na pierwszym planie dwóch pędzących na koniu jeźdźców, z których jeden (wg tradycji dowódca wojsk Dawida, Joab) zadaje włócznią śmiertelne pchnięcie wiszącemu na drzewie, zaczepionemu za włosy Absalomowi. W oddali widoczne miasto i tocząca się bitwa. Absalom, syn izraelskiego króla Dawida, w odwecie za gwałt na jego rodzonej siostrze zamordował swojego przyrodniego brata Amnona. Po kilku latach wygnania uzyskał łaskę ojca. Później zbuntował się przeciw niemu, w Hebronie ogłosił się królem i zajął Jerozolimę. Wojska Dawida pokonały armię Absaloma w lesie Efraima. Po porażce uciekający Absalom zaczepił swoimi długimi włosami o gałęzie dębu. Tak wiszącego zastał go dowódca wojsk Dawida, Joab, który - wbrew rozkazom królewskim - zabił Absaloma. Claes Jansz Visscher (1587-1652), holenderski sztycharz i kartograf, jeden z najważniejszych wydawców map, autor scen rodzajowych. Wybitne dzieło holenderskiego artysty Złotego Wieku.