ZAGRODY WŚRÓD DRZEW ZIMĄ, 1917

Dotychczas na rynku antykwarycznym nie było tak wczesnej pracy artysty.
Bronisław Jamontt, związany w ostatnich latach swojego życia z Toruniem, był jedną z czołowych postaci wileńskiego ośrodka artystycznego w międzywojennym dwudziestoleciu.
Środowisko wileńskich artystów, skupiające się w tym okresie głównie wokół Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego, skonsolidowało dodatkowo powstałe w 1920 r. Wileńskie Towarzystwo Artystów Plastyków, na czele którego stał Ludomir Sleńdziński. Jamontt był członkiem założycielem WTAP, w zarządzie Towarzystwa pozostał do końca jego istnienia, a od 1922 r. brał udział niemal we wszystkich jego wystawach. W szczytowym okresie twórczości, w latach trzydziestych, osiągnął Jamontt wiele sukcesów; jemu po śmierci Ferdynanda Ruszczyca w 1936 r. przypadło w udziale kierowanie katedrą malarstwa pejzażowego Wydziału Sztuk Pięknych wileńskiego uniwersytetu.