Mickiewicz, 1905 r.

Na przełomie XIX i XX wieku romantyczna koncepcja artystycznego geniusza święciła w Europie tryumfy. Na jej fali Biegas opracował kilka fantastycznych portretów artystów, których uważał za "wielkich". Znaleźli się wśród nich przede wszystkim kompozytorzy, m.in. Wagner, Chopin i Bach, oraz poeci: Mickiewicz, Słowacki, Krasiński, Baudelaire. Rzeźby te, choć tworzyły jeden cykl, artysta wystawiał zazwyczaj osobno. Razem pokazano je dopiero w 1930 roku w Londynie. Obecność Mickiewicza w gronie "geniuszy" wydaje się naturalna - poetę uznawano wtedy zgodnie za wieszcza i najwybitniejszego polskiego pisarza. Podczas gdy wybór wydaje się naturalny, więcej kontrowersji może budzić (i budziła na początku XX wieku) forma rzeźby. W sztuce polskiej dominował nadal akademicki model "czczenia" wieszczy. W ikonosferze tego czasu dominowały realistyczne wizerunki Mickiewicza - fotografie, albo reprodukcje rzeźby wg modelu Cypriana Godebskiego, znajdującej się na Krakowskim Przedmieściu. Już za życia Biegasa skandal w Warszawie wywołała rzeźba Antoniego Kurzawy, "Mickiewicz budzący geniusza poezji", która zrywała z tymi realistycznymi modelami. Rozwichrzona, fantastyczna fala, w której Biegas zatopił wieszcza, bliższa była krakowskiemu modernizmowi, niż pocztówkowym portretom Mickiewicza. Ciekawym kontekstem dla prezentowanej rzeźby mogą być wczesne prace Wojciecha Weissa, który w podobnym, falującym obłoku widział "Chopina".
Jeden z najwybitniejszych modernistycznych rzeźbiarzy polskich. Studiował rzeźbę w latach 1896-1901 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem A. Dauna i K. Laszczki. W 1901 r. został wydalony z uczelni za rzeźby "Księga życia", które otaczała atmosfera skandalu. Dzięki stypendium warszawskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych wyjechał do Paryża, gdzie - z przerwami na wyjazdy do kraju - pozostał do końca życia. Wystawiał w Wiedniu - był członkiem tamtejszej Secesji - Petersburgu (1903 r.), Kijowie, a także Rzymie i Amsterdamie. Pod wpływem filozofii Stanisława Przybyszewskiego tworzył alegoryczno - symboliczne rzeźby i obrazy - zaczął malować pod wpływem Stanisława Wyspiańskiego ok. 1900 r. - o tematyce oddającej dramat ludzkiej egzystencji. Tworzył sceny fantastyczne, popiersia i akty.


PODATKI I OPŁATY
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.