Lord Byron, 1919 r.

Rzeźbiarz, malarz, dramatopisarz, jeden z najwybitniejszych polskich artystów. Studia rzeźbiarskie odbył w krakowskiej ASP w latach 1896-1901 w pracowniach Konstantego Laszczki oraz Alfreda Dauna. W 1901 po uzyskaniu stypendium Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych wyjechał do Paryża, gdzie pozostał już do końca życia. Początkowo uzupełniał swoje studia artystyczne w École des Beaux-Arts. W Paryżu też związał się z polskim środowiskiem artystycznym, należał m .in. do Towarzystwa Historyczno-Literackiego. Artysta zaczął rzeźbić jeszcze jako młodzieniec, zainspirowany motywami ludowymi. W późniejszych latach tworzył w nurcie symbolicznym, pracując w geometrycznych formach. W okresie paryskim zwrócił się ku secesyjnej stylistyce. Uzupełnieniem jego rzeźbiarskiego dorobku była twórczość literacka oraz malarska. Artysta zaczął malować za namową Stanisława Wyspiańskiego, sztuką którego początkowo się inspirował. Duży wpływ na jego twórczość miała również sztuka Arnolda Böcklin`a oraz Gustava Moreau. Następnie, artysta w swej malarskiej twórczości wykształcił własny, niepowtarzalny styl. Tworzył całe cykle malarskie. Ogromną popularność przyniosły mu jego "portrety sferyczne", z specyficznymi mozaikowymi układami wygiętych linii, wypełniającymi całość pola obrazu. Charakterystyczne dla Biegasa są kompozycje utrzymanych w mistycznej atmosferze nokturnów, spowitych w ciemnościach czerni i granatów, z osobliwym ukazaniem postaci w kontrastowej do tła, jasnej poświacie. Większość prac artysty znajduje się w zbiorach Polskiego Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu.