Wieczory zimowe, 1892 r.

Oryginalnie teka zawierała 30 grafik, zachowało się 21 sztuk: 1) Portret A. Grottger; 2) Portret malarza - Józef Tepa; 3) Starzec; 4) Pod figurą; 5) Cygan; 6) Ślepy grajek; 7) Córka Popiela; 8) Zygmunt i Barbara; 10) Pielgrzym; 14) Przed grobowcem Kościuszki; 17) Na chórze; 18) Przygody wojenne; 20) Ogród saski; 21) Obrona pod Małogoszczą; 24) Na bagnety; 25) Po walce; 26) W drodze na Sybir; 27) Pochód na Sybir; 28)_Ciosanie krzyża; 29) W Syberyi; 30) W minach
Artur Grottger rozpoczął naukę malarstwa u swego ojca, potem - od 1849 roku - uczył się u Juliusza Kossaka i Juliana Maszkowskiego we Lwowie. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1852-54 u W. K. Stattlera i W. Łuszczkiewicza) oraz w Akademii w Wiedniu (1855-63 u K. Wurzingera, P. J. N. Geigera, K. Mayera, K. Blaasa i C. Rubena). W Wiedniu mieszkał do 1865 r., skąd wyjeżdżał do Polski, na Węgry, do Monachium i Wenecji. Do kraju powrócił na rok (był wówczas w Krakowie, Lwowie i okolicach) i wyjechał do Paryża. Ciężko chory na suchoty przeniósł się na południe Francji. Jest jednym z najważniejszych malarzy polskich doby romantyzmu. Stworzył kilka cykli rysunkowych: Warszawa I (1861 r.), Warszawa II (1862 r.), Polonia (1863 r.), Lituania (1864-66), Wojna (1866-67), które wydawane w formie litografii w Wiedniu przyniosły mu ogromną popularność. Malował przede wszystkim sceny związane z Powstaniem Styczniowym, portrety, sceny rodzajowe, kompozycje historyczne i alegoryczne.