DOLINA W CHEŁSTACH, 1921 [?]

Od 1877 r. był uczniem J. Brandta w Orońsku. Uczył się też w warszawskiej Klasie Rysunkowej u W. Gersona i A. Kamińskiego (1881-1885). Następnie studiował w Akademii w Monachium u N. Gysisa (1886-1888). Od ok. 1889 r. mieszkał w Warszawie. Należał m.in. do Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" i Klubu Akwarelistów Polskich. Wystawiał m.in. w warszawskiej TZSP i krakowskiej TPSP oraz za granicą, np. na Wystawie Powszechnej w Paryżu w 1900 r. Malował pejzaże, wiejskie sceny rodzajowe i kwiaty w technice olejnej i akwareli. W tej drugiej osiągnął mistrzostwo.
Jego akwarele cechuje dekoracyjność rysunku i jasny koloryt. Do końca lat 20. malował często w plenerze, m.in. w Opoczyńskiem, na Polesiu, nad Narwią i w Zakopanem.
W 1921 r. przebywał na Pomorzu i Ziemi Chełmińskiej. Wówczas, podczas pobytu w Chełstach nad rzeką Wel, koło Brodnicy - majątku Kazimierza Życkiego wykonał 36 akwarel, za które otrzymał I nagrodę od Tow. Artystów Polskich "Sztuka".