"WIOSNA", przed 1935

Artysta od 1877 r. uczył się malarstwa pod kierunkiem J.Brandta, spędzając każde wakacje na plenerach w Orońsku - rodzinnej posiadłości Brandtów. "Kiedy pierwszy raz zacząłem rysować pod kierunkiem Brandta, zadaną miałem taką właśnie lekcję cierpliwości; trzeba było narysować gałąź lipiny pod słońce widzianą, liść za liściem z żyłkami budującymi je, następnie z cieniem i światłem, refleksami i rzuconym cieniem na liść sąsiedni, bez pomijań jakichkolwiek, z właściwym tłem, na którym gałąź świeciła. Pot spływał ze mnie, a kiedym już ukończył, uradowany chciałem odejść, lecz profesor: Hola! panie bracie! to nie sztuka! Stukroć ważniejsze powtórzyć to wszystko, lecz z pamięci, jako wrażenie".(Tygodnik ilustrowany, 1915 nr 26). Za pośrednictwem Brandta młody malarz trafił do Klasy Rysunkowej w Warszawie, następnie do monachijskiej akademii.
Kędzierski był mistrzem w posługiwaniu się trudną techniką farb wodnych i stworzył sobie tylko właściwe sposoby malowania akwarelą. Praktykował je od około 1905 r. Duże znaczenie dla jego rozwoju miało spotkanie z obrazami impresjonistów francuskich podczas pobytu w Monachium. Pomimo nieco akademizujących wpływów szkoły Brandta i Gersona odszedł od niej daleko, oddając się z wielką pasją studiom barwy i światła, wprowadzając do kompozycji motywy dekoracyjne o charakterze secesyjnym. W akwarelach powstałych w plenerze, w wyniku wnikliwej obserwacji ukazywał z bliskiej perspektywy malowane tuż przy gruncie niepozorne kwiaty wiejskich ogrodników, przeplecione krzakami pomidorów, tyczkami fasoli, ogromnymi dyniami, czy dekoracyjnie traktowane chwasty. Wnikliwie wybierał "bohaterów" swoich kompozycji, malując pewne gatunki kwiatów, a nawet całe klomby.