Bez tytułu , 1986 r.

Antonio Asis w latach 1946-50 studiował w Escuela Nacional de Bellas Artes w Buenos Aires. Sześć lat później wyjechał do Paryża, gdzie rozpoczął współpracę z galerią Denis Rene, w której w 1955 roku odbyła się wystawa "Le Mouvement" mająca kluczowe znaczenie dla konsolidacji tzw. malarstwa optycznego. Obracał się w kręgu skupionych wokół galerii artystów, do jego przyjaciół należeli Jesus Rafael Soto, Paul Bury i Yaacov Agam. Jest jednym z pierwszych pochodzących z Argentyny artystów, którzy rozpoczęli karierę w Paryżu. Już od końca lat 50. formować zaczął się indywidualny styl artysty, któremu pozostaje wierny po dziś dzień.
Zasadnicze zagadnienie, które rozwija w swojej twórczości stanowi "interferencja". Termin ten, związany z fizyką, oznacza zjawisko powstawania nowego, przestrzennego rozkładu amplitudy fali w wyniku nakładania się dwóch lub więcej fal. W optyce dotyczy to sytuacji, gdy światło odbija się od ośrodka o większym współczynniku załamania (w którym światło ma mniejszą prędkość). Do najbardziej znanych malarskich realizacji Asisa należą kompozycje podobne do prezentowanej, złożone z przenikających się barwnych kół przypominających układy kalejdoskopowe. Zagadnienie rozchodzenia się fal świetlnych realizuje również w kompozycjach przestrzennych, w których na zamalowaną powierzchnię nakłada metalową kratkę, tworzącą optycznie złudzenie ruchu i przenikania się barw. Ta gra pozorów i złudzeń, w którą wciąga oko widza twórczość Asisa, pozwala wiązać go z przeżywającym swoje apogeum w latach 60. nurtem op-art. Rozwijanie zagadnienia ekspansywności barw i kształtów, zyskujących aspekty dynamiki w zetknięciu z percepcją odbiorcy oraz naukowe podejście do tematu relatywizmu kolorów charakterystyczne jest zwłaszcza dla pionierów op-artu, za których uznaje się związanego z Bauhausem Johannesa Ittena oraz Josefa Albersa. Scjentystyczne podejście cechuje również twórczość Antonia Asisa. W 1971 artysta był współzałożyciel grupy Position wraz z Carlosem Agüero, Armandem Durante, Hugo Demarco i Horaciem Garcíą Rossi. Poza Asisem do grupy artystów pochodzenia południowoamerykańskiego (argentyńskiego i wenezuelskiego) zainteresowanych rozwijaniem zagadnienia iluzyjności, ruchu i percepcji zaliczyć należy takie nazwiska jak Julio Le Parc, Luis Tomasello, Horacio Garcia Rossi, Soto, Carlos Cruz-Diez, Dario Perez-Flores czy Narciso Debourg. Antonio Asis żyje i pracuje w Paryżu. Jego prace wystawiane były między innymi na Paryskim Biennale w 1967 i na Casa de Cultura de Grenoble w 1968.