Portret historyczny Jana Zamoyskiego otoczonego współczesnymi znamienitościami, 1856

OLESZCZYŃSKI Antoni
urodził się w 1794 roku w Krasnystawie, zmarł w 1879 roku w Paryżu. Jego braćmi byli Seweryn - litograf i Władysław - medalier. Dzięki N.N. Nowosilcowowi został przyjęty do Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu na koszt rządu. Studiował w pracowni N.I. Utkina. W 1824 roku uzyskał mały złoty medal za pracę dyplomową- rytowany według rysunku D.G. Lewickiego, Portret A.F. Kokorinowa - pierwszego dyrektora Akademii. W 1825 roku, po ukończeniu studiów, otrzymał stypendium Komisji Rządowej Oświecenia Publicznego Królestwa Polskiego na dalsze studia w Paryżu. Odbywał je w pracowni J.B. Régnaulta i J.T. Richomme`a u którego uczył się rytownictwa. W 1828 roku otrzymał tytuł profesora I klasy florenckiej Akademii Sztuk Pięknych. Za swój staloryt - Portret Naczelnika, przedstawiony paryskiemu Société Philotechnique, otrzymał kolejny medal i członkostwo towarzystwa. Mimo odmowy powrotu do kraju Akademia petersburska mianowała go profesorem, ofiarując coroczną gażę - propozycję odrzucił. Był patriotą i czynnym działaczem Wielkiej Emigracji, a także zamiłowanym badaczem sztuk i dziejów Polski. Wykonywał ryciny dokumentujące wielkie momenty historii narodu polskiego. Jest autorem albumu"Rozmaitości Polskie". Następnie wydał "Wspomnienia o Polakach co słynęli w obcych i odległych krajach". Jego rycinami zdobią również książki innych autorów (m.in. Adama Mickiewicza i Klementyny Hoffmanowej). Na zamówienie Stanów Zjednoczonych projektował i sztychował banknoty.W 1858 roku za twórczość graficzną Akademia Sztuk Pięknych w Petersburgu nadała mu tytuł akademika. Cenne są jego pamiętniki. Autor ponad 500 rycin w technice stalorytu.