Wielbłąd, 1910 r.

Rzeźbiarz Jan Antoni Biernacki urodził się w 879 roku w Warszawie, zmarł w 1930 roku w Otwocku. Studiował rzeźbę w pracowni Antoniego Olesińskiego i jednocześnie uczył się rysunku na kursach u Wojciecha Gersona w latach 1894 - 1900. Wystawiał w warszawskiej Zachęcie od 1895 roku; w 1909 roku uczestniczył w tamtejszej wystawie zbiorowej. W latach 1918 - 1926 pracował przy konserwacji rzeźb w Wilanowie, później także jako konserwator rzeźb w Pałacach Państwowych i kustosz Państwowych Zbiorów Sztuki. Artysta słynął przede wszystkim jako rzeźbiarz portrecista i animalista. Znane są jego figurki - "Kameleon" (w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie), "Motyl", "Jaszczur" - wystawiane na ekspozycjach w warszawskiej Zachęcie. Prace o tematyce zwierzęcej cechuje realizm oraz niezwykłe dopracowanie szczegółów. W archiwum prac wystawianych w Towarzystwie Sztuk Pięknych w Zachęcie istnieje zapis, że Jan Biernacki wystawiał tam w 1911 roku brązową rzeźbę "Wielbłąd", która została wylosowana przez Bolesława Gieryngę. Najpewniej prezentowany na aukcji "Wielbłąd" to jeden z odlewów powstałej w 1910 roku figury.