Mazowiecka zagroda, 1939

Fryderyk Antoni Hayder urodził się w 1905 roku w Przemyślu, gdzie spędził pierwsze cztery lata dzieciństwa.
Następnie jego rodzina przeprowadziła się do Krakowa, gdzie rozpoczął edukację. Studiował malarstwo na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Józefa Mehoffera oraz rzeźbę w pracowni Xawerego Dunikowskiego. Był także uczniem Jana Wojnarskiego w jego pracowni grafiki. W 1931 roku otrzymał najwyższe wyróżnienie w postaci specjalnej pracowni malarskiej w Akademii oraz stypendium z Funduszu Kultury Narodowej w Warszawie. Studia ukończył w 1932 roku. W maju 1935 roku przeprowadził się do Warszawy, gdzie w Komisji Normalizacji Druków i Wydawnictw Państwowych przy Prezesie Rady Ministrów objął stanowisko rzeczoznawcy, za co trzy lata później w 1938 roku, otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi. W Warszawie przy swoim mieszkaniu miał także pracownię. Większość jego prac uległa zniszczeniu podczas Powstania Warszawskiego. W 1945 roku uczestniczył w Zakopanem w pierwszej wystawie plastyki polskiej, w tym samym roku przeprowadził się na Ziemie Odzyskane do Gliwic, a część ocalałych prac powstałych w latach 1926-44 przekazał do Muzeum w Gliwicach, w którym został kustoszem działu sztuki. W 1986 roku wyprowadził się z Gliwic do podwarszawskich Ząbek. Zmarł w 1990 roku w szpitalu w Wołominie.