Postać, 1959 r.

Jego talent rzeźbiarski ujawnił się w rodzinnej wsi, gdzie jako samouk rzeźbił w drewnie miniatury. Zauważył go wówczas profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego - Jerzy Fierich. W roku 1936, dzięki pomocy Fiericha, Antoni Bieszczad został przyjęty do Państwowej Szkoły Przemysłu Drzewnego w Zakopanem (późniejszy Zespół Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara), gdzie rozpoczął naukę rzeźby pod kierunkiem Romana Olszowskiego. Lata, w których Bieszczad uczył się w zakopiańskiej szkole, to okres ścierania się ze sobą dwóch tradycji artystycznych, z jednej strony tradycyjnej, uosobionej przez Wojciecha Brzegę, a z drugiej postformistycznej, obecnej w działaniach Romana Olszowskiego. Bez względu na wszelkie oceny, dostrzegalny był wówczas wytrwały proces zdobywania przez rzeźbę coraz większej autonomii. Stałym rysem tych czasów było sięganie do sztuki ludowej Podhala, lecz różnie transponowanej przez sztukę uczoną. Redukcję i geometryzacja form bez wątpienia zdradzają wpływ dynamicznych, formistycznych rzeźb jego nauczyciela.

W roku 1936 rozpoczął naukę w Państwowej Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem (późniejszy Zespół Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara) pod kierunkiem Romana Olszowskiego. W 1939 r. skończył szkołę i został powołany do służby wojskowej w 16. pułku piechoty w Tarnowie. Po kampanii wrześniowej wrócił do domu rodzinnego, gdzie rozpoczął samodzielną pracę rzeźbiarską. Włączył się w nurt akcji podziemnej w szeregach AK. Po wojnie, od roku 1945 studiował rzeźbę w krakowskiej Akademii Sztuk Plastycznych pod kierunkiem prof. Xawerego Dunikowskiego i doc. Stanisława Popławskiego uczęszczając równolegle (1946/47) do Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie. Studia ukończył w 1950 r., dyplom uzyskał w roku 1955. Na stałe związał się z Krakowem. W 1951 roku podjął pracę w Muzeum Narodowym w Krakowie. Pracował jako plastyk w dziale wystaw objazdowych, jak również przy urządzaniu wystaw czasowych i stałych w galeriach muzeum. Był członkiem muzealnej komisji do spraw oceny i wyceny artystycznej, a po utworzeniu Pracowni Renowacji Rzemiosła Artystycznego, został jej kierownikiem. Równoległym polem działalności Antoniego Bieszczada było środowisko artystyczne Krakowa. Od roku 1954 był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków . Pełnił funkcje rzeczoznawcy Zakładów Artystycznych ARA i PSP, członka Zarządu Sekcji Rzeźby ZPAP, komisarza kilku wystaw okręgowych w Krakowie oraz przez kilka lat komisarza wystawy "Rzeźba Roku". Brał udział w wielu krajowych i międzynarodowych plenerach i wystawach.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.