Praca dwustronna: [Kompozycja figuralna nr 757, Akt nr 757] na odwrociu: [Kompozycja figuralna nr 757, Akt nr 757]

W twórczości Wróblewskiego temat aktu powraca w różnych odsłonach i okresach. Według Anny Król, autorki katalogu prac olejnych Wróblewskiego, prezentowana praca jest szkicem do zaginionego obrazu olejnego „Studium modelki grubej siedzącej” z 1955 roku. Akt pochylonej kobiety jest najpewniej jednym ze studiów przygotowawczych do nieodnalezionej, lub być może niezrealizowanej kompozycji olejnej. Anna Król wiąże tę pracę ze szkicami do obrazu „Studium aktu [Studium modelki grubej siedzącej]”, o którym artysta wspomina w kalendarzyku na rok 1955, pod datą 25-28 maja. Rysunek ten wpisuje się znakomicie w serię aktów i półaktów z pierwszej połowy 1955 roku.

Akt wielokrotnie stanowił temat teoretycznych rozważań artysty. W tekście o deformacji z 1955 roku Wróblewski pisze: „Wyobraźmy sobie sfotografowaną postać kobiecą. Posiada ona mniej więcej normalne proporcje. Dopiero, analizując je, widzimy, że ma ona stosunkowo wysmukłą głowę i szyję, podczas gdy ramiona są rozbudowane szeroko. Jeżeli, rysując tę kobietę, przesadzimy zauważony kontrast, ‘zdeformujemy’ ją, - zmusimy patrzącego, aby zwrócił uwagę właśnie na wysmukłość szyi w stosunku do szerokich ramion, zmusimy go do skupienia się i do przeżycia takiego właśnie układu form angażując w to pamięć, wyobraźnię, wywołując różne skojarzenia i refleksje (…). Zatrzymajmy się jednak na pierwszej opisanej deformacji. Polega ona na ujawnieniu i podkreśleniu przeciwieństw, tkwiących w proporcjach człowieka. W ten sposób z trudno dostrzegalnego szczegółu budowy ciała malarz robi problem zasadniczy, fakt artystyczny o nowych zupełnie możliwościach oddziaływania. Podobnie rzeźbiarz, chcąc podkreślić wielkość i monumentalność postaci, zmniejsza jej np. głowę tak, że przez kontrast reszta ciała wydaje się większa”.

W latach 1945-52 studiował malarstwo na ASP w Krakowie oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od roku 1946 brał udział w wystawach, od 1948 zajmował się także publicystyką, głównie z dziedziny sztuki. W latach 1950-54 pełnił funkcję asystenta w krakowskiej ASP w pracowniach m.in. prof. Radnickiego i prof. Rudzkiej-Cybisowej. Zmarł 23 marca 1957 na samotnej wycieczce w Tatrach. W swoich pracach, posługując się oryginalnym, fascynującym językiem malarskim, w sposób niezwykle sugestywny wypowiedział tragiczne doświadczenia pokolenia dorastającego w okresie wojny i wkraczającego w dojrzałość w czasach stalinowskich. Uważany za prekursora nowej figuracji, współczesnego realizmu, także nowej ekspresji, należy do największych polskich malarzy XX w.

Podatki i opłaty
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.