Dziewczynka z misiem, około 1946 r.

Prezentowana praca jest jedną z najwcześniejszych znanych kompozycji Andrzeja Wróblewskiego - powstała tuż po zakończeniu II wojny światowej, najprawdopodobniej w 1946 roku. Wróblewski studiował wówczas na Wydziale Malarstwa i Rzeźby krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Zygmunta Radnickiego, Zbigniewa Pronaszki, Hanny Rudzkiej-Cybisowej i Jerzego Fedkowicza oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Praca pochodzi z okresu studiów artysty, jest unikalnym dokumentem przebiegu edukacji artystycznej twórcy. Malarz przygotowywał się do jej realizacji tworząc dwa studia - jedno wykonał farbami akwarelowymi, a drugie za pomocą tuszu. Obydwa dawniej znajdowały się w kolekcji spadkobierców artysty. Pierwsze studium przedstawia jedynie samą głowę portretowanej dziewczynki, w ujęciu en trois quart, z delikatnym modelunkiem światłocieniowym na twarzy. Kolejne, zatytułowane "Pieta" jest syntetyczną, konturową, nieco kubizującą kompozycją, realizowaną za pomocą zdecydowanych pociągnięć pędzla. Podpis szkicu nawiązuje do znanego z historii sztuki motywu ikonograficznego, przedstawiającego rozpaczającą Matkę Boską z martwym Chrystusem na kolanach. "Dziewczynka z misiem" stanowi więc swoistą modyfikację popularnego tematu religijnego i aluzyjne przedstawienie go w intymnej, domowej scenie. Kompozycja zbudowana jest z krótkich, impastowych pociągnięć pędzla, artysta zastosował również impresjonistyczny modelunek i rozedrgane, wibrujące światło. Sposób kształtowania postaci i tła w obrazie bezpośrednio nawiązuje do akademickiej tradycji postimpresjonizmu, zapoczątkowanej przez malarzy z grupy kapistów, zrzeszonych w tzw. Komitecie Paryskim.


W latach 1945-52 studiował malarstwo na ASP w Krakowie oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od roku 1946 brał udział w wystawach, od 1948 zajmował się także publicystyką, głównie z dziedziny sztuki. W latach 1950-54 pełnił funkcję asystenta w krakowskiej ASP w pracowniach m.in. prof. Radnickiego i prof. Rudzkiej-Cybisowej. Zmarł 23 marca 1957 na samotnej wycieczce w Tatrach. W swoich pracach, posługując się oryginalnym, fascynującym językiem malarskim, w sposób niezwykle sugestywny wypowiedział tragiczne doświadczenia pokolenia dorastającego w okresie wojny i wkraczającego w dojrzałość w czasach stalinowskich. Uważany za prekursora nowej figuracji, współczesnego realizmu, także nowej ekspresji, należy do największych polskich malarzy XX w.


PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite".